Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

руда́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Руда́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

рудаабагача́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рудаабагача́льны	рудаабагача́льная	рудаабагача́льнае	рудаабагача́льныя
Р.	рудаабагача́льнага	рудаабагача́льнай рудаабагача́льнае	рудаабагача́льнага	рудаабагача́льных
Д.	рудаабагача́льнаму	рудаабагача́льнай	рудаабагача́льнаму	рудаабагача́льным
В.	рудаабагача́льны (неадуш.) рудаабагача́льнага (адуш.)	рудаабагача́льную	рудаабагача́льнае	рудаабагача́льныя (неадуш.) рудаабагача́льных (адуш.)
Т.	рудаабагача́льным	рудаабагача́льнай рудаабагача́льнаю	рудаабагача́льным	рудаабагача́льнымі
М.	рудаабагача́льным	рудаабагача́льнай	рудаабагача́льным	рудаабагача́льных

Крыніцы: piskunou2012.

рудаабпа́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рудаабпа́льны	рудаабпа́льная	рудаабпа́льнае	рудаабпа́льныя
Р.	рудаабпа́льнага	рудаабпа́льнай рудаабпа́льнае	рудаабпа́льнага	рудаабпа́льных
Д.	рудаабпа́льнаму	рудаабпа́льнай	рудаабпа́льнаму	рудаабпа́льным
В.	рудаабпа́льны (неадуш.) рудаабпа́льнага (адуш.)	рудаабпа́льную	рудаабпа́льнае	рудаабпа́льныя (неадуш.) рудаабпа́льных (адуш.)
Т.	рудаабпа́льным	рудаабпа́льнай рудаабпа́льнаю	рудаабпа́льным	рудаабпа́льнымі
М.	рудаабпа́льным	рудаабпа́льнай	рудаабпа́льным	рудаабпа́льных

Крыніцы: piskunou2012.

рудабаро́ды

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рудабаро́ды	рудабаро́дая	рудабаро́дае	рудабаро́дыя
Р.	рудабаро́дага	рудабаро́дай рудабаро́дае	рудабаро́дага	рудабаро́дых
Д.	рудабаро́даму	рудабаро́дай	рудабаро́даму	рудабаро́дым
В.	рудабаро́ды (неадуш.) рудабаро́дага (адуш.)	рудабаро́дую	рудабаро́дае	рудабаро́дыя (неадуш.) рудабаро́дых (адуш.)
Т.	рудабаро́дым	рудабаро́дай рудабаро́даю	рудабаро́дым	рудабаро́дымі
М.	рудабаро́дым	рудабаро́дай	рудабаро́дым	рудабаро́дых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Рудабе́лка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

рудабе́льскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рудабе́льскі	рудабе́льская	рудабе́льскае	рудабе́льскія
Р.	рудабе́льскага	рудабе́льскай рудабе́льскае	рудабе́льскага	рудабе́льскіх
Д.	рудабе́льскаму	рудабе́льскай	рудабе́льскаму	рудабе́льскім
В.	рудабе́льскі (неадуш.) рудабе́льскага (адуш.)	рудабе́льскую	рудабе́льскае	рудабе́льскія (неадуш.) рудабе́льскіх (адуш.)
Т.	рудабе́льскім	рудабе́льскай рудабе́льскаю	рудабе́льскім	рудабе́льскімі
М.	рудабе́льскім	рудабе́льскай	рудабе́льскім	рудабе́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Рудабе́льшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Рудабе́льшчына
Р.	Рудабе́льшчыны
Д.	Рудабе́льшчыне
В.	Рудабе́льшчыну
Т.	Рудабе́льшчынай Рудабе́льшчынаю
М.	Рудабе́льшчыне

Рудабі́сць

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

рудабо́кі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рудабо́кі	рудабо́кая	рудабо́кае	рудабо́кія
Р.	рудабо́кага	рудабо́кай рудабо́кае	рудабо́кага	рудабо́кіх
Д.	рудабо́каму	рудабо́кай	рудабо́каму	рудабо́кім
В.	рудабо́кі (неадуш.) рудабо́кага (адуш.)	рудабо́кую	рудабо́кае	рудабо́кія (неадуш.) рудабо́кіх (адуш.)
Т.	рудабо́кім	рудабо́кай рудабо́каю	рудабо́кім	рудабо́кімі
М.	рудабо́кім	рудабо́кай	рудабо́кім	рудабо́кіх

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum