Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
абгджійклмнпрстхцчшя

ру́ш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ру́ш ру́шы
Р. ру́ша ру́шаў
Д. ру́шу ру́шам
В. ру́ш ру́шы
Т. ру́шам ру́шамі
М. ру́шы ру́шах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ру́шанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ру́шанне ру́шанні
Р. ру́шання ру́шанняў
Д. ру́шанню ру́шанням
В. ру́шанне ру́шанні
Т. ру́шаннем ру́шаннямі
М. ру́шанні ру́шаннях

Крыніцы: piskunou2012.

ру́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́шаны ру́шаная ру́шанае ру́шаныя
Р. ру́шанага ру́шанай
ру́шанае		 ру́шанага ру́шаных
Д. ру́шанаму ру́шанай ру́шанаму ру́шаным
В. ру́шаны (неадуш.)
ру́шанага (адуш.)		 ру́шаную ру́шанае ру́шаныя (неадуш.)
ру́шаных (адуш.)
Т. ру́шаным ру́шанай
ру́шанаю		 ру́шаным ру́шанымі
М. ру́шаным ру́шанай ру́шаным ру́шаных

Кароткая форма: ру́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

руша́ць

‘рухацца; прыводзіць каго-небудзь, што-небудзь у рух’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. руша́ю руша́ем
2-я ас. руша́еш руша́еце
3-я ас. руша́е руша́юць
Прошлы час
м. руша́ў руша́лі
ж. руша́ла
н. руша́ла
Загадны лад
2-я ас. руша́й руша́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час руша́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Ру́шчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ру́шчыцы
Р. Ру́шчыц
Ру́шчыцаў
Д. Ру́шчыцам
В. Ру́шчыцы
Т. Ру́шчыцамі
М. Ру́шчыцах

ру́шыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ру́шыцца ру́шацца
Прошлы час
м. ру́шыўся ру́шыліся
ж. ру́шылася
н. ру́шылася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ру́шыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ру́шуся ру́шымся
2-я ас. ру́шышся ру́шыцеся
3-я ас. ру́шыцца ру́шацца
Прошлы час
м. ру́шыўся ру́шыліся
ж. ру́шылася
н. ру́шылася
Загадны лад
2-я ас. ру́шся ру́шцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час ру́шыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ру́шыць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ру́шу ру́шым
2-я ас. ру́шыш ру́шыце
3-я ас. ру́шыць ру́шаць
Прошлы час
м. ру́шыў ру́шылі
ж. ру́шыла
н. ру́шыла
Загадны лад
2-я ас. ру́ш ру́шце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ру́шачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ру́шыць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ру́шу ру́шым
2-я ас. ру́шыш ру́шыце
3-я ас. ру́шыць ру́шаць
Прошлы час
м. ру́шыў ру́шылі
ж. ру́шыла
н. ру́шыла
Загадны лад
2-я ас. ру́ш ру́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час ру́шыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рушэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рушэ́нне рушэ́нні
Р. рушэ́ння рушэ́нняў
Д. рушэ́нню рушэ́нням
В. рушэ́нне рушэ́нні
Т. рушэ́ннем рушэ́ннямі
М. рушэ́нні рушэ́ннях

Крыніцы: piskunou2012.