рушэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
рушэ́нне | рушэ́нні | |
рушэ́ння | рушэ́нняў | |
рушэ́нню | рушэ́нням | |
рушэ́нне | рушэ́нні | |
рушэ́ннем | рушэ́ннямі | |
рушэ́нні | рушэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)