руша́ць

‘рухацца; прыводзіць каго-небудзь, што-небудзь у рух’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. руша́ю руша́ем
2-я ас. руша́еш руша́еце
3-я ас. руша́е руша́юць
Прошлы час
м. руша́ў руша́лі
ж. руша́ла
н. руша́ла
Загадны лад
2-я ас. руша́й руша́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час руша́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)