ру́хальнік
‘прыстасаванне для рухання чаго-небудзь’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ру́хальнік | ру́хальнікі | |
| ру́хальніка | ру́хальнікаў | |
| ру́хальніку | ру́хальнікам | |
| ру́хальнік | ру́хальнікі | |
| ру́хальнікам | ру́хальнікамі | |
| ру́хальніку | ру́хальніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)