Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т ў ф х ц ч ш э ю я

а в е ё і о у ы ь э ю я

уце́шніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	уце́шніца	уце́шніцы
Р.	уце́шніцы	уце́шніц
Д.	уце́шніцы	уце́шніцам
В.	уце́шніцу	уце́шніц
Т.	уце́шніцай уце́шніцаю	уце́шніцамі
М.	уце́шніцы	уце́шніцах

Крыніцы: piskunou2012.

уце́шны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	уце́шны	уце́шная	уце́шнае	уце́шныя
Р.	уце́шнага	уце́шнай уце́шнае	уце́шнага	уце́шных
Д.	уце́шнаму	уце́шнай	уце́шнаму	уце́шным
В.	уце́шны (неадуш.) уце́шнага (адуш.)	уце́шную	уце́шнае	уце́шныя (неадуш.) уце́шных (адуш.)
Т.	уце́шным	уце́шнай уце́шнаю	уце́шным	уце́шнымі
М.	уце́шным	уце́шнай	уце́шным	уце́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уце́шыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	уце́шуся	уце́шымся
2-я ас.	уце́шышся	уце́шыцеся
3-я ас.	уце́шыцца	уце́шацца
Прошлы час
м.	уце́шыўся	уце́шыліся
ж.	уце́шылася
н.	уце́шылася
Загадны лад
2-я ас.	уце́шся	уце́шцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час	уце́шыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уце́шыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	уце́шу	уце́шым
2-я ас.	уце́шыш	уце́шыце
3-я ас.	уце́шыць	уце́шаць
Прошлы час
м.	уце́шыў	уце́шылі
ж.	уце́шыла
н.	уце́шыла
Загадны лад
2-я ас.	уце́ш	уце́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час	уце́шыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уцё́кі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	уцё́кі
Р.	уцё́каў
Д.	уцё́кам
В.	уцё́кі
Т.	уцё́камі
М.	уцё́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уцё́клы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	уцё́клы	уцё́клая	уцё́клае	уцё́клыя
Р.	уцё́клага	уцё́клай уцё́клае	уцё́клага	уцё́клых
Д.	уцё́кламу	уцё́клай	уцё́кламу	уцё́клым
В.	уцё́клы (неадуш.) уцё́клага (адуш.)	уцё́клую	уцё́клае	уцё́клыя (неадуш.) уцё́клых (адуш.)
Т.	уцё́клым	уцё́клай уцё́клаю	уцё́клым	уцё́клымі
М.	уцё́клым	уцё́клай	уцё́клым	уцё́клых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

уцё́мную

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
уцё́мную	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уцё́рты

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	уцё́рты	уцё́ртая	уцё́ртае	уцё́ртыя
Р.	уцё́ртага	уцё́ртай уцё́ртае	уцё́ртага	уцё́ртых
Д.	уцё́ртаму	уцё́ртай	уцё́ртаму	уцё́ртым
В.	уцё́рты (неадуш.) уцё́ртага (адуш.)	уцё́ртую	уцё́ртае	уцё́ртыя (неадуш.) уцё́ртых (адуш.)
Т.	уцё́ртым	уцё́ртай уцё́ртаю	уцё́ртым	уцё́ртымі
М.	уцё́ртым	уцё́ртай	уцё́ртым	уцё́ртых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уцё́рты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	уцё́рты	уцё́ртая	уцё́ртае	уцё́ртыя
Р.	уцё́ртага	уцё́ртай уцё́ртае	уцё́ртага	уцё́ртых
Д.	уцё́ртаму	уцё́ртай	уцё́ртаму	уцё́ртым
В.	уцё́рты (неадуш.) уцё́ртага (адуш.)	уцё́ртую	уцё́ртае	уцё́ртыя (неадуш.) уцё́ртых (адуш.)
Т.	уцё́ртым	уцё́ртай уцё́ртаю	уцё́ртым	уцё́ртымі
М.	уцё́ртым	уцё́ртай	уцё́ртым	уцё́ртых

Кароткая форма: уцё́рта.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уцё́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	уцё́с	уцё́сы
Р.	уцё́са	уцё́саў
Д.	уцё́су	уцё́сам
В.	уцё́с	уцё́сы
Т.	уцё́сам	уцё́самі
М.	уцё́се	уцё́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.