уце́шніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| уце́шніца | уце́шніцы | |
| уце́шніцы | уце́шніц | |
| уце́шніцы | уце́шніцам | |
| уце́шніцу | уце́шніц | |
| уце́шніцай уце́шніцаю |
уце́шніцамі | |
| уце́шніцы | уце́шніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)