утыркну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
утыркну́ты |
утыркну́тая |
утыркну́тае |
утыркну́тыя |
Р. |
утыркну́тага |
утыркну́тай утыркну́тае |
утыркну́тага |
утыркну́тых |
Д. |
утыркну́таму |
утыркну́тай |
утыркну́таму |
утыркну́тым |
В. |
утыркну́ты (неадуш.) утыркну́тага (адуш.) |
утыркну́тую |
утыркну́тае |
утыркну́тыя (неадуш.) утыркну́тых (адуш.) |
Т. |
утыркну́тым |
утыркну́тай утыркну́таю |
утыркну́тым |
утыркну́тымі |
М. |
утыркну́тым |
утыркну́тай |
утыркну́тым |
утыркну́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
утыркну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утыркну́ся |
утыркнё́мся |
2-я ас. |
утыркне́шся |
утыркняце́ся |
3-я ас. |
утыркне́цца |
утыркну́цца |
Прошлы час |
м. |
утыркну́ўся |
утыркну́ліся |
ж. |
утыркну́лася |
н. |
утыркну́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
утыркні́ся |
утыркні́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утыркну́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
утыркну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утыркну́ |
утыркнё́м |
2-я ас. |
утыркне́ш |
утыркняце́ |
3-я ас. |
утыркне́ |
утыркну́ць |
Прошлы час |
м. |
утыркну́ў |
утыркну́лі |
ж. |
утыркну́ла |
н. |
утыркну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
утыркні́ |
утыркні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утыркну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уты́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уты́руся |
уты́рымся |
2-я ас. |
уты́рышся |
уты́рыцеся |
3-я ас. |
уты́рыцца |
уты́рацца |
Прошлы час |
м. |
уты́рыўся |
уты́рыліся |
ж. |
уты́рылася |
н. |
уты́рылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
уты́рся |
уты́рцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уты́рыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.