Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

утыркну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. утыркну́ты утыркну́тая утыркну́тае утыркну́тыя
Р. утыркну́тага утыркну́тай
утыркну́тае
утыркну́тага утыркну́тых
Д. утыркну́таму утыркну́тай утыркну́таму утыркну́тым
В. утыркну́ты (неадуш.)
утыркну́тага (адуш.)
утыркну́тую утыркну́тае утыркну́тыя (неадуш.)
утыркну́тых (адуш.)
Т. утыркну́тым утыркну́тай
утыркну́таю
утыркну́тым утыркну́тымі
М. утыркну́тым утыркну́тай утыркну́тым утыркну́тых

Крыніцы: piskunou2012.

утыркну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утыркну́ся утыркнё́мся
2-я ас. утыркне́шся утыркняце́ся
3-я ас. утыркне́цца утыркну́цца
Прошлы час
м. утыркну́ўся утыркну́ліся
ж. утыркну́лася
н. утыркну́лася
Загадны лад
2-я ас. утыркні́ся утыркні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час утыркну́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

утыркну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утыркну́ утыркнё́м
2-я ас. утыркне́ш утыркняце́
3-я ас. утыркне́ утыркну́ць
Прошлы час
м. утыркну́ў утыркну́лі
ж. утыркну́ла
н. утыркну́ла
Загадны лад
2-я ас. утыркні́ утыркні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час утыркну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

уты́рыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уты́руся уты́рымся
2-я ас. уты́рышся уты́рыцеся
3-я ас. уты́рыцца уты́рацца
Прошлы час
м. уты́рыўся уты́рыліся
ж. уты́рылася
н. уты́рылася
Загадны лад
2-я ас. уты́рся уты́рцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уты́рыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.