Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

раўназна́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. раўназна́чнасць
Р. раўназна́чнасці
Д. раўназна́чнасці
В. раўназна́чнасць
Т. раўназна́чнасцю
М. раўназна́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўназна́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўназна́чны раўназна́чная раўназна́чнае раўназна́чныя
Р. раўназна́чнага раўназна́чнай
раўназна́чнае		 раўназна́чнага раўназна́чных
Д. раўназна́чнаму раўназна́чнай раўназна́чнаму раўназна́чным
В. раўназна́чны (неадуш.)
раўназна́чнага (адуш.)		 раўназна́чную раўназна́чнае раўназна́чныя (неадуш.)
раўназна́чных (адуш.)
Т. раўназна́чным раўназна́чнай
раўназна́чнаю		 раўназна́чным раўназна́чнымі
М. раўназна́чным раўназна́чнай раўназна́чным раўназна́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўнакры́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнакры́лы раўнакры́лая раўнакры́лае раўнакры́лыя
Р. раўнакры́лага раўнакры́лай
раўнакры́лае		 раўнакры́лага раўнакры́лых
Д. раўнакры́ламу раўнакры́лай раўнакры́ламу раўнакры́лым
В. раўнакры́лы (неадуш.)
раўнакры́лага (адуш.)		 раўнакры́лую раўнакры́лае раўнакры́лыя (неадуш.)
раўнакры́лых (адуш.)
Т. раўнакры́лым раўнакры́лай
раўнакры́лаю		 раўнакры́лым раўнакры́лымі
М. раўнакры́лым раўнакры́лай раўнакры́лым раўнакры́лых

Крыніцы: piskunou2012.

раўнаку́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раўнаку́тнік раўнаку́тнікі
Р. раўнаку́тніка раўнаку́тнікаў
Д. раўнаку́тніку раўнаку́тнікам
В. раўнаку́тнік раўнаку́тнікі
Т. раўнаку́тнікам раўнаку́тнікамі
М. раўнаку́тніку раўнаку́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

раўнале́жна

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

раўнале́жна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
раўнале́жна - -

Крыніцы: piskunou2012.

раўналежнабо́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раўналежнабо́чнік раўналежнабо́чнікі
Р. раўналежнабо́чніка раўналежнабо́чнікаў
Д. раўналежнабо́чніку раўналежнабо́чнікам
В. раўналежнабо́чнік раўналежнабо́чнікі
Т. раўналежнабо́чнікам раўналежнабо́чнікамі
М. раўналежнабо́чніку раўналежнабо́чніках

Крыніцы: piskunou2012.

раўнале́жнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. раўнале́жнасць
Р. раўнале́жнасці
Д. раўнале́жнасці
В. раўнале́жнасць
Т. раўнале́жнасцю
М. раўнале́жнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўнале́жнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раўнале́жнік раўнале́жнікі
Р. раўнале́жніка раўнале́жнікаў
Д. раўнале́жніку раўнале́жнікам
В. раўнале́жнік раўнале́жнікі
Т. раўнале́жнікам раўнале́жнікамі
М. раўнале́жніку раўнале́жніках

Крыніцы: piskunou2012.

раўнале́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнале́жны раўнале́жная раўнале́жнае раўнале́жныя
Р. раўнале́жнага раўнале́жнай
раўнале́жнае		 раўнале́жнага раўнале́жных
Д. раўнале́жнаму раўнале́жнай раўнале́жнаму раўнале́жным
В. раўнале́жны (неадуш.)
раўнале́жнага (адуш.)		 раўнале́жную раўнале́жнае раўнале́жныя (неадуш.)
раўнале́жных (адуш.)
Т. раўнале́жным раўнале́жнай
раўнале́жнаю		 раўнале́жным раўнале́жнымі
М. раўнале́жным раўнале́жнай раўнале́жным раўнале́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.