раўназна́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўназна́чны раўназна́чная раўназна́чнае раўназна́чныя
Р. раўназна́чнага раўназна́чнай
раўназна́чнае		 раўназна́чнага раўназна́чных
Д. раўназна́чнаму раўназна́чнай раўназна́чнаму раўназна́чным
В. раўназна́чны (неадуш.)
раўназна́чнага (адуш.)		 раўназна́чную раўназна́чнае раўназна́чныя (неадуш.)
раўназна́чных (адуш.)
Т. раўназна́чным раўназна́чнай
раўназна́чнаю		 раўназна́чным раўназна́чнымі
М. раўназна́чным раўназна́чнай раўназна́чным раўназна́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)