раўнакры́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнакры́лы раўнакры́лая раўнакры́лае раўнакры́лыя
Р. раўнакры́лага раўнакры́лай
раўнакры́лае		 раўнакры́лага раўнакры́лых
Д. раўнакры́ламу раўнакры́лай раўнакры́ламу раўнакры́лым
В. раўнакры́лы (неадуш.)
раўнакры́лага (адуш.)		 раўнакры́лую раўнакры́лае раўнакры́лыя (неадуш.)
раўнакры́лых (адуш.)
Т. раўнакры́лым раўнакры́лай
раўнакры́лаю		 раўнакры́лым раўнакры́лымі
М. раўнакры́лым раўнакры́лай раўнакры́лым раўнакры́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)