кама́нднік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кама́нднік |
кама́нднікі |
| Р. |
кама́ндніка |
кама́нднікаў |
| Д. |
кама́ндніку |
кама́нднікам |
| В. |
кама́ндніка |
кама́нднікаў |
| Т. |
кама́нднікам |
кама́нднікамі |
| М. |
кама́ндніку |
кама́ндніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
кама́ндніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кама́ндніца |
кама́ндніцы |
| Р. |
кама́ндніцы |
кама́ндніц |
| Д. |
кама́ндніцы |
кама́ндніцам |
| В. |
кама́ндніцу |
кама́ндніц |
| Т. |
кама́ндніцай
кама́ндніцаю |
кама́ндніцамі |
| М. |
кама́ндніцы |
кама́ндніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
кама́ндны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кама́ндны |
кама́ндная |
кама́нднае |
кама́ндныя |
| Р. |
кама́нднага |
кама́нднай
кама́нднае |
кама́нднага |
кама́ндных |
| Д. |
кама́нднаму |
кама́нднай |
кама́нднаму |
кама́ндным |
| В. |
кама́ндны (неадуш.)
кама́нднага (адуш.) |
кама́ндную |
кама́нднае |
кама́ндныя (неадуш.)
кама́ндных (адуш.) |
| Т. |
кама́ндным |
кама́нднай
кама́нднаю |
кама́ндным |
кама́нднымі |
| М. |
кама́ндным |
кама́нднай |
кама́ндным |
кама́ндных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
камандо́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
камандо́р |
камандо́ры |
| Р. |
камандо́ра |
камандо́раў |
| Д. |
камандо́ру |
камандо́рам |
| В. |
камандо́ра |
камандо́раў |
| Т. |
камандо́рам |
камандо́рамі |
| М. |
камандо́ру |
камандо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
камандо́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
камандо́рскі |
камандо́рская |
камандо́рскае |
камандо́рскія |
| Р. |
камандо́рскага |
камандо́рскай
камандо́рскае |
камандо́рскага |
камандо́рскіх |
| Д. |
камандо́рскаму |
камандо́рскай |
камандо́рскаму |
камандо́рскім |
| В. |
камандо́рскі (неадуш.)
камандо́рскага (адуш.) |
камандо́рскую |
камандо́рскае |
камандо́рскія (неадуш.)
камандо́рскіх (адуш.) |
| Т. |
камандо́рскім |
камандо́рскай
камандо́рскаю |
камандо́рскім |
камандо́рскімі |
| М. |
камандо́рскім |
камандо́рскай |
камандо́рскім |
камандо́рскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кама́ндуючы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
кама́ндуючы |
кама́ндуючыя |
| Р. |
кама́ндуючага |
кама́ндуючых |
| Д. |
кама́ндуючаму |
кама́ндуючым |
| В. |
кама́ндуючага |
кама́ндуючых |
| Т. |
кама́ндуючым |
кама́ндуючымі |
| М. |
кама́ндуючым |
кама́ндуючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кама́ндуючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кама́ндуючы |
кама́ндуючая |
кама́ндуючае |
кама́ндуючыя |
| Р. |
кама́ндуючага |
кама́ндуючай
кама́ндуючае |
кама́ндуючага |
кама́ндуючых |
| Д. |
кама́ндуючаму |
кама́ндуючай |
кама́ндуючаму |
кама́ндуючым |
| В. |
кама́ндуючы (неадуш.)
кама́ндуючага (адуш.) |
кама́ндуючую |
кама́ндуючае |
кама́ндуючыя (неадуш.)
кама́ндуючых (адуш.) |
| Т. |
кама́ндуючым |
кама́ндуючай
кама́ндуючаю |
кама́ндуючым |
кама́ндуючымі |
| М. |
кама́ндуючым |
кама́ндуючай |
кама́ндуючым |
кама́ндуючых |
Крыніцы:
piskunou2012.