кама́ндуючы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
кама́ндуючы | кама́ндуючыя | |
кама́ндуючага | кама́ндуючых | |
кама́ндуючаму | кама́ндуючым | |
кама́ндуючага | кама́ндуючых | |
кама́ндуючым | кама́ндуючымі | |
кама́ндуючым | кама́ндуючых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)