дынатэ́рый
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дынатэ́рый |
дынатэ́рыі |
Р. |
дынатэ́рыя |
дынатэ́рыяў |
Д. |
дынатэ́рыю |
дынатэ́рыям |
В. |
дынатэ́рыя |
дынатэ́рыяў |
Т. |
дынатэ́рыем |
дынатэ́рыямі |
М. |
дынатэ́рыі |
дынатэ́рыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дынацэра́т
‘вымерлае млекакормячае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дынацэра́т |
дынацэра́ты |
Р. |
дынацэра́та |
дынацэра́таў |
Д. |
дынацэра́ту |
дынацэра́там |
В. |
дынацэра́та |
дынацэра́таў |
Т. |
дынацэра́там |
дынацэра́тамі |
М. |
дынацэра́це |
дынацэра́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дынацэфа́л
‘вымерлая рэптылія’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дынацэфа́л |
дынацэфа́лы |
Р. |
дынацэфа́ла |
дынацэфа́лаў |
Д. |
дынацэфа́лу |
дынацэфа́лам |
В. |
дынацэфа́ла |
дынацэфа́лаў |
Т. |
дынацэфа́лам |
дынацэфа́ламі |
М. |
дынацэфа́ле |
дынацэфа́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ды́нга
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
ды́нга |
ды́нга |
Р. |
ды́нга |
ды́нга |
Д. |
ды́нга |
ды́нга |
В. |
ды́нга |
ды́нга |
Т. |
ды́нга |
ды́нга |
М. |
ды́нга |
ды́нга |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дындава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дынду́ю |
дынду́ем |
2-я ас. |
дынду́еш |
дынду́еце |
3-я ас. |
дынду́е |
дынду́юць |
Прошлы час |
м. |
дындава́ў |
дындава́лі |
ж. |
дындава́ла |
н. |
дындава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дынду́й |
дынду́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дынду́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Дындылі́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Дындылі́шкі |
Р. |
Дындылі́шак Дындылі́шкаў |
Д. |
Дындылі́шкам |
В. |
Дындылі́шкі |
Т. |
Дындылі́шкамі |
М. |
Дындылі́шках |
дыні́стар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыні́стар |
дыні́стары |
Р. |
дыні́стара |
дыні́стараў |
Д. |
дыні́стару |
дыні́старам |
В. |
дыні́стар |
дыні́стары |
Т. |
дыні́старам |
дыні́старамі |
М. |
дыні́стары |
дыні́старах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дынітрабензо́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дынітрабензо́л |
дынітрабензо́лы |
Р. |
дынітрабензо́лу |
дынітрабензо́лаў |
Д. |
дынітрабензо́лу |
дынітрабензо́лам |
В. |
дынітрабензо́л |
дынітрабензо́лы |
Т. |
дынітрабензо́лам |
дынітрабензо́ламі |
М. |
дынітрабензо́ле |
дынітрабензо́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.