адзіку́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
адзіку́ньванне | |
адзіку́ньвання | |
адзіку́ньванню | |
адзіку́ньванне | |
адзіку́ньваннем | |
адзіку́ньванні |
Крыніцы:
адзіку́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
адзіку́ньванне | |
адзіку́ньвання | |
адзіку́ньванню | |
адзіку́ньванне | |
адзіку́ньваннем | |
адзіку́ньванні |
Крыніцы:
адзімава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
адзіму́ю | адзіму́ем | |
адзіму́еш | адзіму́еце | |
адзіму́е | адзіму́юць | |
Прошлы час | ||
адзімава́ў | адзімава́лі | |
адзімава́ла | ||
адзімава́ла | ||
Загадны лад | ||
адзіму́й | адзіму́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
адзімава́ўшы |
Крыніцы:
адзі́мак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
адзі́мак | адзі́мкі | |
адзі́мку | адзі́мкаў | |
адзі́мку | адзі́мкам | |
адзі́мак | адзі́мкі | |
адзі́мкам | адзі́мкамі | |
адзі́мку | адзі́мках |
Крыніцы:
адзі́н
лічэбнік, колькасны
адзі́н | адна́ | адно́е адно́ |
адны́ | |
аднаго́ | адно́й аднае́ |
аднаго́ | адны́х | |
аднаму́ | адно́й | аднаму́ | адны́м | |
аднаго́ ( адзі́н ( |
адну́ | адно́ | адны́х ( адны́ ( |
|
адны́м | адно́й адно́ю |
адны́м | адны́мі | |
адны́м | адно́й | адны́м | адны́х |
Крыніцы:
адзі́н
займеннік, няпэўны, безасабовы
адзі́н | адна́ | адно́ | адны́ адны́я |
|
аднаго́ | адно́й | аднаго́ | адны́х | |
аднаму́ | адно́й | аднаму́ | адны́м | |
аднаго́ ( адзі́н ( |
адну́ | адно́ | адны́х адны́я |
|
адны́м | адно́й | адны́м | адны́мі | |
адны́м | адно́й | адны́м | адны́х |
Крыніцы:
адзі́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
адзі́на | - | - |
Крыніцы:
адзінабо́жжа
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
адзінабо́жжа | |
адзінабо́жжа | |
адзінабо́жжу | |
адзінабо́жжа | |
адзінабо́жжам | |
адзінабо́жжы |
Крыніцы:
адзінабо́рац
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
адзінабо́рац | адзінабо́рцы | |
адзінабо́рца | адзінабо́рцаў | |
адзінабо́рцу | адзінабо́рцам | |
адзінабо́рца | адзінабо́рцаў | |
адзінабо́рцам | адзінабо́рцамі | |
адзінабо́рцу | адзінабо́рцах |
Крыніцы:
адзінабо́рнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
адзінабо́рнічаю | адзінабо́рнічаем | |
адзінабо́рнічаеш | адзінабо́рнічаеце | |
адзінабо́рнічае | адзінабо́рнічаюць | |
Прошлы час | ||
адзінабо́рнічаў | адзінабо́рнічалі | |
адзінабо́рнічала | ||
адзінабо́рнічала | ||
Загадны лад | ||
адзінабо́рнічай | адзінабо́рнічайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
адзінабо́рнічаючы |
Крыніцы:
адзінабо́рства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
адзінабо́рства | |
адзінабо́рства | |
адзінабо́рству | |
адзінабо́рства | |
адзінабо́рствам | |
адзінабо́рстве |
Крыніцы: