Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

адзіку́ньванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адзіку́ньванне
Р. адзіку́ньвання
Д. адзіку́ньванню
В. адзіку́ньванне
Т. адзіку́ньваннем
М. адзіку́ньванні

Крыніцы: piskunou2012.

адзімава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адзіму́ю адзіму́ем
2-я ас. адзіму́еш адзіму́еце
3-я ас. адзіму́е адзіму́юць
Прошлы час
м. адзімава́ў адзімава́лі
ж. адзімава́ла
н. адзімава́ла
Загадны лад
2-я ас. адзіму́й адзіму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адзімава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адзі́мак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адзі́мак адзі́мкі
Р. адзі́мку адзі́мкаў
Д. адзі́мку адзі́мкам
В. адзі́мак адзі́мкі
Т. адзі́мкам адзі́мкамі
М. адзі́мку адзі́мках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адзі́н

лічэбнік, колькасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзі́н адна́ адно́е
адно́
адны́
Р. аднаго́ адно́й
аднае́
аднаго́ адны́х
Д. аднаму́ адно́й аднаму́ адны́м
В. аднаго́ (адуш.)
адзі́н (неадуш.)
адну́ адно́ адны́х (адуш.)
адны́ (неадуш.)
Т. адны́м адно́й
адно́ю
адны́м адны́мі
М. адны́м адно́й адны́м адны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адзі́н

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзі́н адна́ адно́ адны́
адны́я
Р. аднаго́ адно́й аднаго́ адны́х
Д. аднаму́ адно́й аднаму́ адны́м
В. аднаго́ (адуш.)
адзі́н (неадуш.)
адну́ адно́ адны́х
адны́я
Т. адны́м адно́й адны́м адны́мі
М. адны́м адно́й адны́м адны́х

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адзі́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
адзі́на - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

адзінабо́жжа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адзінабо́жжа
Р. адзінабо́жжа
Д. адзінабо́жжу
В. адзінабо́жжа
Т. адзінабо́жжам
М. адзінабо́жжы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адзінабо́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адзінабо́рац адзінабо́рцы
Р. адзінабо́рца адзінабо́рцаў
Д. адзінабо́рцу адзінабо́рцам
В. адзінабо́рца адзінабо́рцаў
Т. адзінабо́рцам адзінабо́рцамі
М. адзінабо́рцу адзінабо́рцах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

адзінабо́рнічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адзінабо́рнічаю адзінабо́рнічаем
2-я ас. адзінабо́рнічаеш адзінабо́рнічаеце
3-я ас. адзінабо́рнічае адзінабо́рнічаюць
Прошлы час
м. адзінабо́рнічаў адзінабо́рнічалі
ж. адзінабо́рнічала
н. адзінабо́рнічала
Загадны лад
2-я ас. адзінабо́рнічай адзінабо́рнічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адзінабо́рнічаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адзінабо́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адзінабо́рства
Р. адзінабо́рства
Д. адзінабо́рству
В. адзінабо́рства
Т. адзінабо́рствам
М. адзінабо́рстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.