адзіку́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| адзіку́ньванне | |
| адзіку́ньвання | |
| адзіку́ньванню | |
| адзіку́ньванне | |
| адзіку́ньваннем | |
| адзіку́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)