адзіку́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
адзіку́ньванне | |
адзіку́ньвання | |
адзіку́ньванню | |
адзіку́ньванне | |
адзіку́ньваннем | |
адзіку́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)