адзінабо́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адзінабо́рац адзінабо́рцы
Р. адзінабо́рца адзінабо́рцаў
Д. адзінабо́рцу адзінабо́рцам
В. адзінабо́рца адзінабо́рцаў
Т. адзінабо́рцам адзінабо́рцамі
М. адзінабо́рцу адзінабо́рцах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)