Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

гу́рба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гу́рба гу́рбы
Р. гу́рбы гу́рбаў
Д. гу́рбе гу́рбам
В. гу́рбу гу́рбы
Т. гу́рбай
гу́рбаю
гу́рбамі
М. гу́рбе гу́рбах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гурба́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. гурба́
Р. гурбы́
Д. гурбе́
В. гурбу́
Т. гурбо́й
гурбо́ю
М. гурбе́

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

гурбава́ць

‘складваць у кучу, збіраць разам што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гурбу́ю гурбу́ем
2-я ас. гурбу́еш гурбу́еце
3-я ас. гурбу́е гурбу́юць
Прошлы час
м. гурбава́ў гурбава́лі
ж. гурбава́ла
н. гурбава́ла
Загадны лад
2-я ас. гурбу́й гурбу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гурбу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Гурбаны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гурбаны́
Р. Гурбано́ў
Д. Гурбана́м
В. Гурбаны́
Т. Гурбана́мі
М. Гурбана́х

гу́рбачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гу́рбачка гу́рбачкі
Р. гу́рбачкі гу́рбачак
Д. гу́рбачцы гу́рбачкам
В. гу́рбачку гу́рбачкі
Т. гу́рбачкай
гу́рбачкаю
гу́рбачкамі
М. гу́рбачцы гу́рбачках

Крыніцы: piskunou2012.

гу́рбаю

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
гу́рбаю - -

Крыніцы: piskunou2012.

гу́рбіна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гу́рбіна гу́рбіны
Р. гу́рбіны гу́рбін
Д. гу́рбіне гу́рбінам
В. гу́рбіну гу́рбіны
Т. гу́рбінай
гу́рбінаю
гу́рбінамі
М. гу́рбіне гу́рбінах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

гу́рбісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́рбісты гу́рбістая гу́рбістае гу́рбістыя
Р. гу́рбістага гу́рбістай
гу́рбістае
гу́рбістага гу́рбістых
Д. гу́рбістаму гу́рбістай гу́рбістаму гу́рбістым
В. гу́рбісты (неадуш.)
гу́рбістага (адуш.)
гу́рбістую гу́рбістае гу́рбістыя (неадуш.)
гу́рбістых (адуш.)
Т. гу́рбістым гу́рбістай
гу́рбістаю
гу́рбістым гу́рбістымі
М. гу́рбістым гу́рбістай гу́рбістым гу́рбістых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

гу́рбіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - гу́рбімся
2-я ас. - гу́рбіцеся
3-я ас. гу́рбіцца гу́рбяцца
Прошлы час
м. гу́рбіўся гу́рбіліся
ж. гу́рбілася
н. гу́рбілася
Загадны лад
2-я ас. - гу́рбіцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час гу́рбячыся

Крыніцы: piskunou2012.

гурбо́й

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
гурбо́й - -

Крыніцы: tsbm1984.