Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

куляшо́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куляшо́ўскі куляшо́ўская куляшо́ўскае куляшо́ўскія
Р. куляшо́ўскага куляшо́ўскай
куляшо́ўскае
куляшо́ўскага куляшо́ўскіх
Д. куляшо́ўскаму куляшо́ўскай куляшо́ўскаму куляшо́ўскім
В. куляшо́ўскі (неадуш.)
куляшо́ўскага (адуш.)
куляшо́ўскую куляшо́ўскае куляшо́ўскія (неадуш.)
куляшо́ўскіх (адуш.)
Т. куляшо́ўскім куляшо́ўскай
куляшо́ўскаю
куляшо́ўскім куляшо́ўскімі
М. куляшо́ўскім куляшо́ўскай куляшо́ўскім куляшо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Куляшы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Куляшы́
Р. Куляшо́ў
Д. Куляша́м
В. Куляшы́
Т. Куляша́мі
М. Куляша́х

куляшэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. куляшэ́е куляшэ́юць
Прошлы час
м. куляшэ́ў куляшэ́лі
ж. куляшэ́ла
н. куляшэ́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час куляшэ́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

кул-джа́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кул-джа́з
Р. кул-джа́за
Д. кул-джа́зу
В. кул-джа́з
Т. кул-джа́зам
М. кул-джа́зе

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

ку́м

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ку́м кумы́
Р. ку́ма кумо́ў
Д. ку́му кума́м
В. ку́ма кумо́ў
Т. ку́мам кума́мі
М. ку́ме кума́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кума́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кума́ ку́мы
кумы́
Р. кумы́ ку́маў
Д. куме́ ку́мам
В. куму́ ку́маў
Т. кумо́й
кумо́ю
ку́мамі
М. куме́ ку́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кумаро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кумаро́н кумаро́ны
Р. кумаро́ну кумаро́наў
Д. кумаро́ну кумаро́нам
В. кумаро́н кумаро́ны
Т. кумаро́нам кумаро́намі
М. кумаро́не кумаро́нах

Крыніцы: piskunou2012.

кумары́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кумары́н
Р. кумары́ну
Д. кумары́ну
В. кумары́н
Т. кумары́нам
М. кумары́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кумаўскі́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кумаўскі́ кумаўска́я кумаўско́е кумаўскі́я
Р. кумаўско́га кумаўско́й
кумаўско́е
кумаўско́га кумаўскі́х
Д. кумаўско́му кумаўско́й кумаўско́му кумаўскі́м
В. кумаўскі́ (неадуш.)
кумаўско́га (адуш.)
кумаўску́ю кумаўско́е кумаўскі́я (неадуш.)
кумаўскі́х (адуш.)
Т. кумаўскі́м кумаўско́й
кумаўско́ю
кумаўскі́м кумаўскі́мі
М. кумаўскі́м кумаўско́й кумаўскі́м кумаўскі́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кумаўство́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кумаўство́
Р. кумаўства́
Д. кумаўству́
В. кумаўство́
Т. кумаўство́м
М. кумаўстве́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.