ку́м

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ку́м кумы́
Р. ку́ма кумо́ў
Д. ку́му кума́м
В. ку́ма кумо́ў
Т. ку́мам кума́мі
М. ку́ме кума́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)