дысгармані́раваць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дысгармані́руе |
дысгармані́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
дысгармані́раваў |
дысгармані́равалі |
| ж. |
дысгармані́равала |
| н. |
дысгармані́равала |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дысгармані́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| дысгармані́чна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
дысгармані́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дысгармані́чнасць |
| Р. |
дысгармані́чнасці |
| Д. |
дысгармані́чнасці |
| В. |
дысгармані́чнасць |
| Т. |
дысгармані́чнасцю |
| М. |
дысгармані́чнасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
дысгармані́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дысгармані́чны |
дысгармані́чная |
дысгармані́чнае |
дысгармані́чныя |
| Р. |
дысгармані́чнага |
дысгармані́чнай дысгармані́чнае |
дысгармані́чнага |
дысгармані́чных |
| Д. |
дысгармані́чнаму |
дысгармані́чнай |
дысгармані́чнаму |
дысгармані́чным |
| В. |
дысгармані́чны (неадуш.) дысгармані́чнага (адуш.) |
дысгармані́чную |
дысгармані́чнае |
дысгармані́чныя (неадуш.) дысгармані́чных (адуш.) |
| Т. |
дысгармані́чным |
дысгармані́чнай дысгармані́чнаю |
дысгармані́чным |
дысгармані́чнымі |
| М. |
дысгармані́чным |
дысгармані́чнай |
дысгармані́чным |
дысгармані́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дысгармо́нія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дысгармо́нія |
| Р. |
дысгармо́ніі |
| Д. |
дысгармо́ніі |
| В. |
дысгармо́нію |
| Т. |
дысгармо́ніяй дысгармо́ніяю |
| М. |
дысгармо́ніі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дысгідро́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дысгідро́з |
дысгідро́зы |
| Р. |
дысгідро́зу |
дысгідро́заў |
| Д. |
дысгідро́зу |
дысгідро́зам |
| В. |
дысгідро́з |
дысгідро́зы |
| Т. |
дысгідро́зам |
дысгідро́замі |
| М. |
дысгідро́зе |
дысгідро́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дысгра́фік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дысгра́фік |
дысгра́фікі |
| Р. |
дысгра́фіка |
дысгра́фікаў |
| Д. |
дысгра́фіку |
дысгра́фікам |
| В. |
дысгра́фік |
дысгра́фікі |
| Т. |
дысгра́фікам |
дысгра́фікамі |
| М. |
дысгра́фіку |
дысгра́фіках |
Крыніцы:
piskunou2012.