успалымне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
успалымне́нне |
успалымне́нні |
| Р. |
успалымне́ння |
успалымне́нняў |
| Д. |
успалымне́нню |
успалымне́нням |
| В. |
успалымне́нне |
успалымне́нні |
| Т. |
успалымне́ннем |
успалымне́ннямі |
| М. |
успалымне́нні |
успалымне́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
успалымне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
успалымне́е |
успалымне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
успалымне́ў |
успалымне́лі |
| ж. |
успалымне́ла |
| н. |
успалымне́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
успалымне́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
успалымнё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
успалымнё́ны |
успалымнё́ная |
успалымнё́нае |
успалымнё́ныя |
| Р. |
успалымнё́нага |
успалымнё́най успалымнё́нае |
успалымнё́нага |
успалымнё́ных |
| Д. |
успалымнё́наму |
успалымнё́най |
успалымнё́наму |
успалымнё́ным |
| В. |
успалымнё́ны (неадуш.) успалымнё́нага (адуш.) |
успалымнё́ную |
успалымнё́нае |
успалымнё́ныя (неадуш.) успалымнё́ных (адуш.) |
| Т. |
успалымнё́ным |
успалымнё́най успалымнё́наю |
успалымнё́ным |
успалымнё́нымі |
| М. |
успалымнё́ным |
успалымнё́най |
успалымнё́ным |
успалымнё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
успалымня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
успалымня́юся |
успалымня́емся |
| 2-я ас. |
успалымня́ешся |
успалымня́ецеся |
| 3-я ас. |
успалымня́ецца |
успалымня́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
успалымня́ўся |
успалымня́ліся |
| ж. |
успалымня́лася |
| н. |
успалымня́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
успалымня́йся |
успалымня́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
успалымня́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
успалымня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
успалымня́ю |
успалымня́ем |
| 2-я ас. |
успалымня́еш |
успалымня́еце |
| 3-я ас. |
успалымня́е |
успалымня́юць |
| Прошлы час |
| м. |
успалымня́ў |
успалымня́лі |
| ж. |
успалымня́ла |
| н. |
успалымня́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
успалымня́й |
успалымня́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
успалымня́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
успамага́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
успамага́нне |
| Р. |
успамага́ння |
| Д. |
успамага́нню |
| В. |
успамага́нне |
| Т. |
успамага́ннем |
| М. |
успамага́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
успамага́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
успамага́юся |
успамага́емся |
| 2-я ас. |
успамага́ешся |
успамага́ецеся |
| 3-я ас. |
успамага́ецца |
успамага́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
успамага́ўся |
успамага́ліся |
| ж. |
успамага́лася |
| н. |
успамага́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
успамага́йся |
успамага́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
успамага́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
успамага́ць
‘спрыяць, дапамагаць каму-небудзь, чаму-небудзь (успамагаць каго-небудзь, што-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
успамага́ю |
успамага́ем |
| 2-я ас. |
успамага́еш |
успамага́еце |
| 3-я ас. |
успамага́е |
успамага́юць |
| Прошлы час |
| м. |
успамага́ў |
успамага́лі |
| ж. |
успамага́ла |
| н. |
успамага́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
успамага́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
успамагчы́
‘паспрыяць, дапамагчы каму-небудзь, чаму-небудзь (успамагчы каго-небудзь, што-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
успамагу́ |
успамо́жам |
| 2-я ас. |
успамо́жаш |
успамо́жаце |
| 3-я ас. |
успамо́жа |
успамо́гуць |
| Прошлы час |
| м. |
успамо́г |
успамаглі́ |
| ж. |
успамагла́ |
| н. |
успамагло́ |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
успамажы́ |
успамажы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
успамо́гшы |
Крыніцы:
piskunou2012.