Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

павыбруко́ўваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павыбруко́ўваны павыбруко́ўваная павыбруко́ўванае павыбруко́ўваныя
Р. павыбруко́ўванага павыбруко́ўванай
павыбруко́ўванае
павыбруко́ўванага павыбруко́ўваных
Д. павыбруко́ўванаму павыбруко́ўванай павыбруко́ўванаму павыбруко́ўваным
В. павыбруко́ўваны (неадуш.)
павыбруко́ўванага (адуш.)
павыбруко́ўваную павыбруко́ўванае павыбруко́ўваныя (неадуш.)
павыбруко́ўваных (адуш.)
Т. павыбруко́ўваным павыбруко́ўванай
павыбруко́ўванаю
павыбруко́ўваным павыбруко́ўванымі
М. павыбруко́ўваным павыбруко́ўванай павыбруко́ўваным павыбруко́ўваных

Крыніцы: piskunou2012.

павыбруко́ўваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павыбруко́ўваны павыбруко́ўваная павыбруко́ўванае павыбруко́ўваныя
Р. павыбруко́ўванага павыбруко́ўванай
павыбруко́ўванае
павыбруко́ўванага павыбруко́ўваных
Д. павыбруко́ўванаму павыбруко́ўванай павыбруко́ўванаму павыбруко́ўваным
В. павыбруко́ўваны (неадуш.)
павыбруко́ўванага (адуш.)
павыбруко́ўваную павыбруко́ўванае павыбруко́ўваныя (неадуш.)
павыбруко́ўваных (адуш.)
Т. павыбруко́ўваным павыбруко́ўванай
павыбруко́ўванаю
павыбруко́ўваным павыбруко́ўванымі
М. павыбруко́ўваным павыбруко́ўванай павыбруко́ўваным павыбруко́ўваных

Крыніцы: piskunou2012.

павыбруко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павыбруко́ўваю павыбруко́ўваем
2-я ас. павыбруко́ўваеш павыбруко́ўваеце
3-я ас. павыбруко́ўвае павыбруко́ўваюць
Прошлы час
м. павыбруко́ўваў павыбруко́ўвалі
ж. павыбруко́ўвала
н. павыбруко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. павыбруко́ўвай павыбруко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час павыбруко́ўваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

павыбрыва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павыбрыва́ны павыбрыва́ная павыбрыва́нае павыбрыва́ныя
Р. павыбрыва́нага павыбрыва́най
павыбрыва́нае
павыбрыва́нага павыбрыва́ных
Д. павыбрыва́наму павыбрыва́най павыбрыва́наму павыбрыва́ным
В. павыбрыва́ны (неадуш.)
павыбрыва́нага (адуш.)
павыбрыва́ную павыбрыва́нае павыбрыва́ныя (неадуш.)
павыбрыва́ных (адуш.)
Т. павыбрыва́ным павыбрыва́най
павыбрыва́наю
павыбрыва́ным павыбрыва́нымі
М. павыбрыва́ным павыбрыва́най павыбрыва́ным павыбрыва́ных

Кароткая форма: павыбрыва́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

павыбрыва́цца

дзеяслоў, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - павыбрыва́емся
2-я ас. - павыбрыва́ецеся
3-я ас. - павыбрыва́юцца
Прошлы час
м. павыбрыва́ўся павыбрыва́ліся
ж. павыбрыва́лася
н. павыбрыва́лася
Загадны лад
2-я ас. - павыбрыва́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час павыбрыва́ўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

павыбрыва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павыбрыва́ю павыбрыва́ем
2-я ас. павыбрыва́еш павыбрыва́еце
3-я ас. павыбрыва́е павыбрыва́юць
Прошлы час
м. павыбрыва́ў павыбрыва́лі
ж. павыбрыва́ла
н. павыбрыва́ла
Загадны лад
2-я ас. павыбрыва́й павыбрыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час павыбрыва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

павыбры́кваць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. павыбры́квае павыбры́кваюць
Прошлы час
м. павыбры́кваў павыбры́квалі
ж. павыбры́квала
н. павыбры́квала
Дзеепрыслоўе
прош. час павыбры́кваўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

павыбудо́ўваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павыбудо́ўваны павыбудо́ўваная павыбудо́ўванае павыбудо́ўваныя
Р. павыбудо́ўванага павыбудо́ўванай
павыбудо́ўванае
павыбудо́ўванага павыбудо́ўваных
Д. павыбудо́ўванаму павыбудо́ўванай павыбудо́ўванаму павыбудо́ўваным
В. павыбудо́ўваны (неадуш.)
павыбудо́ўванага (адуш.)
павыбудо́ўваную павыбудо́ўванае павыбудо́ўваныя (неадуш.)
павыбудо́ўваных (адуш.)
Т. павыбудо́ўваным павыбудо́ўванай
павыбудо́ўванаю
павыбудо́ўваным павыбудо́ўванымі
М. павыбудо́ўваным павыбудо́ўванай павыбудо́ўваным павыбудо́ўваных

Крыніцы: piskunou2012.

павыбудо́ўваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павыбудо́ўваны павыбудо́ўваная павыбудо́ўванае павыбудо́ўваныя
Р. павыбудо́ўванага павыбудо́ўванай
павыбудо́ўванае
павыбудо́ўванага павыбудо́ўваных
Д. павыбудо́ўванаму павыбудо́ўванай павыбудо́ўванаму павыбудо́ўваным
В. павыбудо́ўваны (неадуш.)
павыбудо́ўванага (адуш.)
павыбудо́ўваную павыбудо́ўванае павыбудо́ўваныя (неадуш.)
павыбудо́ўваных (адуш.)
Т. павыбудо́ўваным павыбудо́ўванай
павыбудо́ўванаю
павыбудо́ўваным павыбудо́ўванымі
М. павыбудо́ўваным павыбудо́ўванай павыбудо́ўваным павыбудо́ўваных

Крыніцы: piskunou2012.

павыбудо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павыбудо́ўваю павыбудо́ўваем
2-я ас. павыбудо́ўваеш павыбудо́ўваеце
3-я ас. павыбудо́ўвае павыбудо́ўваюць
Прошлы час
м. павыбудо́ўваў павыбудо́ўвалі
ж. павыбудо́ўвала
н. павыбудо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. павыбудо́ўвай павыбудо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час павыбудо́ўваўшы

Крыніцы: piskunou2012.