павыбруко́ўваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павыбруко́ўваны павыбруко́ўваная павыбруко́ўванае павыбруко́ўваныя
Р. павыбруко́ўванага павыбруко́ўванай
павыбруко́ўванае
павыбруко́ўванага павыбруко́ўваных
Д. павыбруко́ўванаму павыбруко́ўванай павыбруко́ўванаму павыбруко́ўваным
В. павыбруко́ўваны (неадуш.)
павыбруко́ўванага (адуш.)
павыбруко́ўваную павыбруко́ўванае павыбруко́ўваныя (неадуш.)
павыбруко́ўваных (адуш.)
Т. павыбруко́ўваным павыбруко́ўванай
павыбруко́ўванаю
павыбруко́ўваным павыбруко́ўванымі
М. павыбруко́ўваным павыбруко́ўванай павыбруко́ўваным павыбруко́ўваных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)