павыбруко́ўваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
павыбруко́ўваны | павыбруко́ўваная | павыбруко́ўванае | павыбруко́ўваныя | |
павыбруко́ўванага | павыбруко́ўванай павыбруко́ўванае |
павыбруко́ўванага | павыбруко́ўваных | |
павыбруко́ўванаму | павыбруко́ўванай | павыбруко́ўванаму | павыбруко́ўваным | |
павыбруко́ўваны ( павыбруко́ўванага ( |
павыбруко́ўваную | павыбруко́ўванае | павыбруко́ўваныя ( павыбруко́ўваных ( |
|
павыбруко́ўваным | павыбруко́ўванай павыбруко́ўванаю |
павыбруко́ўваным | павыбруко́ўванымі | |
павыбруко́ўваным | павыбруко́ўванай | павыбруко́ўваным | павыбруко́ўваных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)