павыбруко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павыбруко́ўваю павыбруко́ўваем
2-я ас. павыбруко́ўваеш павыбруко́ўваеце
3-я ас. павыбруко́ўвае павыбруко́ўваюць
Прошлы час
м. павыбруко́ўваў павыбруко́ўвалі
ж. павыбруко́ўвала
н. павыбруко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. павыбруко́ўвай павыбруко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час павыбруко́ўваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)