павыбрыва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павыбрыва́ны павыбрыва́ная павыбрыва́нае павыбрыва́ныя
Р. павыбрыва́нага павыбрыва́най
павыбрыва́нае
павыбрыва́нага павыбрыва́ных
Д. павыбрыва́наму павыбрыва́най павыбрыва́наму павыбрыва́ным
В. павыбрыва́ны (неадуш.)
павыбрыва́нага (адуш.)
павыбрыва́ную павыбрыва́нае павыбрыва́ныя (неадуш.)
павыбрыва́ных (адуш.)
Т. павыбрыва́ным павыбрыва́най
павыбрыва́наю
павыбрыва́ным павыбрыва́нымі
М. павыбрыва́ным павыбрыва́най павыбрыва́ным павыбрыва́ных

Кароткая форма: павыбрыва́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)