завэ́нджваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завэ́нджваю |
завэ́нджваем |
2-я ас. |
завэ́нджваеш |
завэ́нджваеце |
3-я ас. |
завэ́нджвае |
завэ́нджваюць |
Прошлы час |
м. |
завэ́нджваў |
завэ́нджвалі |
ж. |
завэ́нджвала |
н. |
завэ́нджвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
завэ́нджвай |
завэ́нджвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
завэ́нджваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
завэ́ндзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
завэ́ндзіцца |
завэ́ндзяцца |
Прошлы час |
м. |
завэ́ндзіўся |
завэ́ндзіліся |
ж. |
завэ́ндзілася |
н. |
завэ́ндзілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
завэ́ндзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завэ́нджу |
завэ́ндзім |
2-я ас. |
завэ́ндзіш |
завэ́ндзіце |
3-я ас. |
завэ́ндзіць |
завэ́ндзяць |
Прошлы час |
м. |
завэ́ндзіў |
завэ́ндзілі |
ж. |
завэ́ндзіла |
н. |
завэ́ндзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
завэ́ндзі |
завэ́ндзіце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завэ́ндзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
завяда́нне
‘звычай’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
завяда́нне |
Р. |
завяда́ння |
Д. |
завяда́нню |
В. |
завяда́нне |
Т. |
завяда́ннем |
М. |
завяда́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
завяда́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завяда́ю |
завяда́ем |
2-я ас. |
завяда́еш |
завяда́еце |
3-я ас. |
завяда́е |
завяда́юць |
Прошлы час |
м. |
завяда́ў |
завяда́лі |
ж. |
завяда́ла |
н. |
завяда́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
завяда́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
завядзе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
завядзе́нне |
Р. |
завядзе́ння |
Д. |
завядзе́нню |
В. |
завядзе́нне |
Т. |
завядзе́ннем |
М. |
завядзе́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
завядзе́нцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
завядзе́нцыя |
завядзе́нцыі |
Р. |
завядзе́нцыі |
завядзе́нцый |
Д. |
завядзе́нцыі |
завядзе́нцыям |
В. |
завядзе́нцыю |
завядзе́нцыі |
Т. |
завядзе́нцыяй завядзе́нцыяю |
завядзе́нцыямі |
М. |
завядзе́нцыі |
завядзе́нцыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
завядзё́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
завядзё́нка |
завядзё́нкі |
Р. |
завядзё́нкі |
завядзё́нак |
Д. |
завядзё́нцы |
завядзё́нкам |
В. |
завядзё́нку |
завядзё́нкі |
Т. |
завядзё́нкай завядзё́нкаю |
завядзё́нкамі |
М. |
завядзё́нцы |
завядзё́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
завяза́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
завяза́нне |
Р. |
завяза́ння |
Д. |
завяза́нню |
В. |
завяза́нне |
Т. |
завяза́ннем |
М. |
завяза́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.