Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

канса́лтынг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. канса́лтынг
Р. канса́лтынгу
Д. канса́лтынгу
В. канса́лтынг
Т. канса́лтынгам
М. канса́лтынгу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

канса́лтынгавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канса́лтынгавы канса́лтынгавая канса́лтынгавае канса́лтынгавыя
Р. канса́лтынгавага канса́лтынгавай
канса́лтынгавае
канса́лтынгавага канса́лтынгавых
Д. канса́лтынгаваму канса́лтынгавай канса́лтынгаваму канса́лтынгавым
В. канса́лтынгавы (неадуш.)
канса́лтынгавага (адуш.)
канса́лтынгавую канса́лтынгавае канса́лтынгавыя (неадуш.)
канса́лтынгавых (адуш.)
Т. канса́лтынгавым канса́лтынгавай
канса́лтынгаваю
канса́лтынгавым канса́лтынгавымі
М. канса́лтынгавым канса́лтынгавай канса́лтынгавым канса́лтынгавых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

кансамэ́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз.
Н. кансамэ́
Р. кансамэ́
Д. кансамэ́
В. кансамэ́
Т. кансамэ́
М. кансамэ́

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

кансана́нс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кансана́нс
Р. кансана́нсу
Д. кансана́нсу
В. кансана́нс
Т. кансана́нсам
М. кансана́нсе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кансана́нсны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кансана́нсны кансана́нсная кансана́нснае кансана́нсныя
Р. кансана́нснага кансана́нснай
кансана́нснае
кансана́нснага кансана́нсных
Д. кансана́нснаму кансана́нснай кансана́нснаму кансана́нсным
В. кансана́нсны (неадуш.)
кансана́нснага (адуш.)
кансана́нсную кансана́нснае кансана́нсныя (неадуш.)
кансана́нсных (адуш.)
Т. кансана́нсным кансана́нснай
кансана́нснаю
кансана́нсным кансана́нснымі
М. кансана́нсным кансана́нснай кансана́нсным кансана́нсных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

кансана́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кансана́нт кансана́нты
Р. кансана́нта кансана́нтаў
Д. кансана́нту кансана́нтам
В. кансана́нт кансана́нты
Т. кансана́нтам кансана́нтамі
М. кансана́нце кансана́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кансана́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кансана́нтны кансана́нтная кансана́нтнае кансана́нтныя
Р. кансана́нтнага кансана́нтнай
кансана́нтнае
кансана́нтнага кансана́нтных
Д. кансана́нтнаму кансана́нтнай кансана́нтнаму кансана́нтным
В. кансана́нтны (неадуш.)
кансана́нтнага (адуш.)
кансана́нтную кансана́нтнае кансана́нтныя (неадуш.)
кансана́нтных (адуш.)
Т. кансана́нтным кансана́нтнай
кансана́нтнаю
кансана́нтным кансана́нтнымі
М. кансана́нтным кансана́нтнай кансана́нтным кансана́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

кансананты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кансананты́зм
Р. кансананты́зму
Д. кансананты́зму
В. кансананты́зм
Т. кансананты́змам
М. кансананты́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кансарцыя́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кансарцыя́льны кансарцыя́льная кансарцыя́льнае кансарцыя́льныя
Р. кансарцыя́льнага кансарцыя́льнай
кансарцыя́льнае
кансарцыя́льнага кансарцыя́льных
Д. кансарцыя́льнаму кансарцыя́льнай кансарцыя́льнаму кансарцыя́льным
В. кансарцыя́льны (неадуш.)
кансарцыя́льнага (адуш.)
кансарцыя́льную кансарцыя́льнае кансарцыя́льныя (неадуш.)
кансарцыя́льных (адуш.)
Т. кансарцыя́льным кансарцыя́льнай
кансарцыя́льнаю
кансарцыя́льным кансарцыя́льнымі
М. кансарцыя́льным кансарцыя́льнай кансарцыя́льным кансарцыя́льных

Крыніцы: piskunou2012.

кансекве́нтна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
кансекве́нтна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.