кансана́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кансана́нтны кансана́нтная кансана́нтнае кансана́нтныя
Р. кансана́нтнага кансана́нтнай
кансана́нтнае		 кансана́нтнага кансана́нтных
Д. кансана́нтнаму кансана́нтнай кансана́нтнаму кансана́нтным
В. кансана́нтны (неадуш.)
кансана́нтнага (адуш.)		 кансана́нтную кансана́нтнае кансана́нтныя (неадуш.)
кансана́нтных (адуш.)
Т. кансана́нтным кансана́нтнай
кансана́нтнаю		 кансана́нтным кансана́нтнымі
М. кансана́нтным кансана́нтнай кансана́нтным кансана́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)