Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

упро́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упро́шчаны упро́шчаная упро́шчанае упро́шчаныя
Р. упро́шчанага упро́шчанай
упро́шчанае
упро́шчанага упро́шчаных
Д. упро́шчанаму упро́шчанай упро́шчанаму упро́шчаным
В. упро́шчаны (неадуш.)
упро́шчанага (адуш.)
упро́шчаную упро́шчанае упро́шчаныя (неадуш.)
упро́шчаных (адуш.)
Т. упро́шчаным упро́шчанай
упро́шчанаю
упро́шчаным упро́шчанымі
М. упро́шчаным упро́шчанай упро́шчаным упро́шчаных

Крыніцы: piskunou2012.

упруцяне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упруцяне́лы упруцяне́лая упруцяне́лае упруцяне́лыя
Р. упруцяне́лага упруцяне́лай
упруцяне́лае
упруцяне́лага упруцяне́лых
Д. упруцяне́ламу упруцяне́лай упруцяне́ламу упруцяне́лым
В. упруцяне́лы (неадуш.)
упруцяне́лага (адуш.)
упруцяне́лую упруцяне́лае упруцяне́лыя (неадуш.)
упруцяне́лых (адуш.)
Т. упруцяне́лым упруцяне́лай
упруцяне́лаю
упруцяне́лым упруцяне́лымі
М. упруцяне́лым упруцяне́лай упруцяне́лым упруцяне́лых

Крыніцы: piskunou2012.

упруцяне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упруцяне́ю упруцяне́ем
2-я ас. упруцяне́еш упруцяне́еце
3-я ас. упруцяне́е упруцяне́юць
Прошлы час
м. упруцяне́ў упруцяне́лі
ж. упруцяне́ла
н. упруцяне́ла
Загадны лад
2-я ас. упруцяне́й упруцяне́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час упруцяне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

упры́вечар

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
упры́вечар - -

Крыніцы: piskunou2012.

упрыгажэ́нне

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. упрыгажэ́нне
Р. упрыгажэ́ння
Д. упрыгажэ́нню
В. упрыгажэ́нне
Т. упрыгажэ́ннем
М. упрыгажэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упрыгажэ́нне

‘прадмет’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упрыгажэ́нне упрыгажэ́нні
Р. упрыгажэ́ння упрыгажэ́нняў
Д. упрыгажэ́нню упрыгажэ́нням
В. упрыгажэ́нне упрыгажэ́нні
Т. упрыгажэ́ннем упрыгажэ́ннямі
М. упрыгажэ́нні упрыгажэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упрыгажэ́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. упрыгажэ́нства
Р. упрыгажэ́нства
Д. упрыгажэ́нству
В. упрыгажэ́нства
Т. упрыгажэ́нствам
М. упрыгажэ́нстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упры́галадзь

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
упры́галадзь - -

Крыніцы: piskunou2012.

упрыгля́дку

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
упрыгля́дку - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упрыго́жанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упрыго́жанне упрыго́жанні
Р. упрыго́жання упрыго́жанняў
Д. упрыго́жанню упрыго́жанням
В. упрыго́жанне упрыго́жанні
Т. упрыго́жаннем упрыго́жаннямі
М. упрыго́жанні упрыго́жаннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.