упрыго́жанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
упрыго́жанне | упрыго́жанні | |
упрыго́жання | упрыго́жанняў | |
упрыго́жанню | упрыго́жанням | |
упрыго́жанне | упрыго́жанні | |
упрыго́жаннем | упрыго́жаннямі | |
упрыго́жанні | упрыго́жаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)