упруцяне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упруцяне́ю упруцяне́ем
2-я ас. упруцяне́еш упруцяне́еце
3-я ас. упруцяне́е упруцяне́юць
Прошлы час
м. упруцяне́ў упруцяне́лі
ж. упруцяне́ла
н. упруцяне́ла
Загадны лад
2-я ас. упруцяне́й упруцяне́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час упруцяне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)