арнамента́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
арнамента́льны |
арнамента́льная |
арнамента́льнае |
арнамента́льныя |
| Р. |
арнамента́льнага |
арнамента́льнай
арнамента́льнае |
арнамента́льнага |
арнамента́льных |
| Д. |
арнамента́льнаму |
арнамента́льнай |
арнамента́льнаму |
арнамента́льным |
| В. |
арнамента́льны (неадуш.)
арнамента́льнага (адуш.) |
арнамента́льную |
арнамента́льнае |
арнамента́льныя (неадуш.)
арнамента́льных (адуш.) |
| Т. |
арнамента́льным |
арнамента́льнай
арнамента́льнаю |
арнамента́льным |
арнамента́льнымі |
| М. |
арнамента́льным |
арнамента́льнай |
арнамента́льным |
арнамента́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
арнамента́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
арнамента́цыя |
| Р. |
арнамента́цыі |
| Д. |
арнамента́цыі |
| В. |
арнамента́цыю |
| Т. |
арнамента́цыяй
арнамента́цыяю |
| М. |
арнамента́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
арна́ментны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
арна́ментны |
арна́ментная |
арна́ментнае |
арна́ментныя |
| Р. |
арна́ментнага |
арна́ментнай
арна́ментнае |
арна́ментнага |
арна́ментных |
| Д. |
арна́ментнаму |
арна́ментнай |
арна́ментнаму |
арна́ментным |
| В. |
арна́ментны (неадуш.)
арна́ментнага (адуш.) |
арна́ментную |
арна́ментнае |
арна́ментныя (неадуш.)
арна́ментных (адуш.) |
| Т. |
арна́ментным |
арна́ментнай
арна́ментнаю |
арна́ментным |
арна́ментнымі |
| М. |
арна́ментным |
арна́ментнай |
арна́ментным |
арна́ментных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
арнаменто́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
арнаменто́ўка |
| Р. |
арнаменто́ўкі |
| Д. |
арнаменто́ўцы |
| В. |
арнаменто́ўку |
| Т. |
арнаменто́ўкай
арнаменто́ўкаю |
| М. |
арнаменто́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
арна́ментшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
арна́ментшчык |
арна́ментшчыкі |
| Р. |
арна́ментшчыка |
арна́ментшчыкаў |
| Д. |
арна́ментшчыку |
арна́ментшчыкам |
| В. |
арна́ментшчыка |
арна́ментшчыкаў |
| Т. |
арна́ментшчыкам |
арна́ментшчыкамі |
| М. |
арна́ментшчыку |
арна́ментшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
арнаме́нтыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
арнаме́нтыка |
| Р. |
арнаме́нтыкі |
| Д. |
арнаме́нтыцы |
| В. |
арнаме́нтыку |
| Т. |
арнаме́нтыкай
арнаме́нтыкаю |
| М. |
арнаме́нтыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
арнаменты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
арнаменты́ст |
арнаменты́сты |
| Р. |
арнаменты́ста |
арнаменты́стаў |
| Д. |
арнаменты́сту |
арнаменты́стам |
| В. |
арнаменты́ста |
арнаменты́стаў |
| Т. |
арнаменты́стам |
арнаменты́стамі |
| М. |
арнаменты́сце |
арнаменты́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
арна́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
арна́т |
арна́ты |
| Р. |
арна́ту |
арна́таў |
| Д. |
арна́ту |
арна́там |
| В. |
арна́т |
арна́ты |
| Т. |
арна́там |
арна́тамі |
| М. |
арна́це |
арна́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
арнау́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
арнау́тка |
| Р. |
арнау́ткі |
| Д. |
арнау́тцы |
| В. |
арнау́тку |
| Т. |
арнау́ткай
арнау́ткаю |
| М. |
арнау́тцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.