абясшко́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абясшко́джаны |
абясшко́джаная |
абясшко́джанае |
абясшко́джаныя |
| Р. |
абясшко́джанага |
абясшко́джанай
абясшко́джанае |
абясшко́джанага |
абясшко́джаных |
| Д. |
абясшко́джанаму |
абясшко́джанай |
абясшко́джанаму |
абясшко́джаным |
| В. |
абясшко́джаны (неадуш.)
абясшко́джанага (адуш.) |
абясшко́джаную |
абясшко́джанае |
абясшко́джаныя (неадуш.)
абясшко́джаных (адуш.) |
| Т. |
абясшко́джаным |
абясшко́джанай
абясшко́джанаю |
абясшко́джаным |
абясшко́джанымі |
| М. |
абясшко́джаным |
абясшко́джанай |
абясшко́джаным |
абясшко́джаных |
Кароткая форма: абясшко́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
абясшко́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абясшко́джванне |
| Р. |
абясшко́джвання |
| Д. |
абясшко́джванню |
| В. |
абясшко́джванне |
| Т. |
абясшко́джваннем |
| М. |
абясшко́джванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абясшко́джвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
абясшко́джваецца |
абясшко́джваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абясшко́джваўся |
абясшко́джваліся |
| ж. |
абясшко́джвалася |
| н. |
абясшко́джвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абясшко́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абясшко́джваю |
абясшко́джваем |
| 2-я ас. |
абясшко́джваеш |
абясшко́джваеце |
| 3-я ас. |
абясшко́джвае |
абясшко́джваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абясшко́джваў |
абясшко́джвалі |
| ж. |
абясшко́джвала |
| н. |
абясшко́джвала |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
абясшко́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абясшко́дзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абясшко́джу |
абясшко́дзім |
| 2-я ас. |
абясшко́дзіш |
абясшко́дзіце |
| 3-я ас. |
абясшко́дзіць |
абясшко́дзяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абясшко́дзіў |
абясшко́дзілі |
| ж. |
абясшко́дзіла |
| н. |
абясшко́дзіла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
абясшко́дзь |
абясшко́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
абясшко́дзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абясшку́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абясшку́раны |
абясшку́раная |
абясшку́ранае |
абясшку́раныя |
| Р. |
абясшку́ранага |
абясшку́ранай
абясшку́ранае |
абясшку́ранага |
абясшку́раных |
| Д. |
абясшку́ранаму |
абясшку́ранай |
абясшку́ранаму |
абясшку́раным |
| В. |
абясшку́раны (неадуш.)
абясшку́ранага (адуш.) |
абясшку́раную |
абясшку́ранае |
абясшку́раныя (неадуш.)
абясшку́раных (адуш.) |
| Т. |
абясшку́раным |
абясшку́ранай
абясшку́ранаю |
абясшку́раным |
абясшку́ранымі |
| М. |
абясшку́раным |
абясшку́ранай |
абясшку́раным |
абясшку́раных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абясшку́рваць
‘пазбаўляць скуры каго-небудзь ’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абясшку́рваю |
абясшку́рваем |
| 2-я ас. |
абясшку́рваеш |
абясшку́рваеце |
| 3-я ас. |
абясшку́рвае |
абясшку́рваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абясшку́рваў |
абясшку́рвалі |
| ж. |
абясшку́рвала |
| н. |
абясшку́рвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
абясшку́рвай |
абясшку́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
абясшку́рваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аб’я́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аб’я́ўка |
аб’я́ўкі |
| Р. |
аб’я́ўкі |
аб’я́вак |
| Д. |
аб’я́ўцы |
аб’я́ўкам |
| В. |
аб’я́ўку |
аб’я́ўкі |
| Т. |
аб’я́ўкай
аб’я́ўкаю |
аб’я́ўкамі |
| М. |
аб’я́ўцы |
аб’я́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аб’яўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аб’яўле́нне |
аб’яўле́нні |
| Р. |
аб’яўле́ння |
аб’яўле́нняў |
| Д. |
аб’яўле́нню |
аб’яўле́нням |
| В. |
аб’яўле́нне |
аб’яўле́нні |
| Т. |
аб’яўле́ннем |
аб’яўле́ннямі |
| М. |
аб’яўле́нні |
аб’яўле́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аб’я́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аб’я́ўлены |
аб’я́ўленая |
аб’я́ўленае |
аб’я́ўленыя |
| Р. |
аб’я́ўленага |
аб’я́ўленай
аб’я́ўленае |
аб’я́ўленага |
аб’я́ўленых |
| Д. |
аб’я́ўленаму |
аб’я́ўленай |
аб’я́ўленаму |
аб’я́ўленым |
| В. |
аб’я́ўлены (неадуш.)
аб’я́ўленага (адуш.) |
аб’я́ўленую |
аб’я́ўленае |
аб’я́ўленыя (неадуш.)
аб’я́ўленых (адуш.) |
| Т. |
аб’я́ўленым |
аб’я́ўленай
аб’я́ўленаю |
аб’я́ўленым |
аб’я́ўленымі |
| М. |
аб’я́ўленым |
аб’я́ўленай |
аб’я́ўленым |
аб’я́ўленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.