аб’я́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аб’я́ўка аб’я́ўкі
Р. аб’я́ўкі аб’я́вак
Д. аб’я́ўцы аб’я́ўкам
В. аб’я́ўку аб’я́ўкі
Т. аб’я́ўкай
аб’я́ўкаю
аб’я́ўкамі
М. аб’я́ўцы аб’я́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)