абясшко́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
абясшко́джванне | |
абясшко́джвання | |
абясшко́джванню | |
абясшко́джванне | |
абясшко́джваннем | |
абясшко́джванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)