усо́плены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
усо́плены |
усо́пленая |
усо́пленае |
усо́пленыя |
| Р. |
усо́пленага |
усо́пленай усо́пленае |
усо́пленага |
усо́пленых |
| Д. |
усо́пленаму |
усо́пленай |
усо́пленаму |
усо́пленым |
| В. |
усо́плены (неадуш.) усо́пленага (адуш.) |
усо́пленую |
усо́пленае |
усо́пленыя (неадуш.) усо́пленых (адуш.) |
| Т. |
усо́пленым |
усо́пленай усо́пленаю |
усо́пленым |
усо́пленымі |
| М. |
усо́пленым |
усо́пленай |
усо́пленым |
усо́пленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
усо́пліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
усо́плю |
усо́плім |
| 2-я ас. |
усо́пліш |
усо́пліце |
| 3-я ас. |
усо́пліць |
усо́пляць |
| Прошлы час |
| м. |
усо́пліў |
усо́плілі |
| ж. |
усо́пліла |
| н. |
усо́пліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
усо́плі |
усо́пліце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
усо́пліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
усо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
усо́ўванне |
| Р. |
усо́ўвання |
| Д. |
усо́ўванню |
| В. |
усо́ўванне |
| Т. |
усо́ўваннем |
| М. |
усо́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
усо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
усо́ўваюся |
усо́ўваемся |
| 2-я ас. |
усо́ўваешся |
усо́ўваецеся |
| 3-я ас. |
усо́ўваецца |
усо́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
усо́ўваўся |
усо́ўваліся |
| ж. |
усо́ўвалася |
| н. |
усо́ўвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
усо́ўвайся |
усо́ўвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
усо́ўваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
усо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
усо́ўваю |
усо́ўваем |
| 2-я ас. |
усо́ўваеш |
усо́ўваеце |
| 3-я ас. |
усо́ўвае |
усо́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
усо́ўваў |
усо́ўвалі |
| ж. |
усо́ўвала |
| н. |
усо́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
усо́ўвай |
усо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
усо́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
усо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
усо́ўны |
усо́ўная |
усо́ўнае |
усо́ўныя |
| Р. |
усо́ўнага |
усо́ўнай усо́ўнае |
усо́ўнага |
усо́ўных |
| Д. |
усо́ўнаму |
усо́ўнай |
усо́ўнаму |
усо́ўным |
| В. |
усо́ўны (неадуш.) усо́ўнага (адуш.) |
усо́ўную |
усо́ўнае |
усо́ўныя (неадуш.) усо́ўных (адуш.) |
| Т. |
усо́ўным |
усо́ўнай усо́ўнаю |
усо́ўным |
усо́ўнымі |
| М. |
усо́ўным |
усо́ўнай |
усо́ўным |
усо́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Усо́хі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Усо́хі |
| Р. |
Усо́х Усо́хаў |
| Д. |
Усо́хам |
| В. |
Усо́хі |
| Т. |
Усо́хамі |
| М. |
Усо́хах |
усо́хлы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
усо́хлы |
усо́хлая |
усо́хлае |
усо́хлыя |
| Р. |
усо́хлага |
усо́хлай усо́хлае |
усо́хлага |
усо́хлых |
| Д. |
усо́хламу |
усо́хлай |
усо́хламу |
усо́хлым |
| В. |
усо́хлы (неадуш.) усо́хлага (адуш.) |
усо́хлую |
усо́хлае |
усо́хлыя (неадуш.) усо́хлых (адуш.) |
| Т. |
усо́хлым |
усо́хлай усо́хлаю |
усо́хлым |
усо́хлымі |
| М. |
усо́хлым |
усо́хлай |
усо́хлым |
усо́хлых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
усо́хнуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
усо́хнецца |
усо́хнуцца |
| Прошлы час |
| м. |
усо́хся |
усо́хліся |
| ж. |
усо́хлася |
| н. |
усо́хлася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.