Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгджзійклмнпрстфхцчшэя

супярэ́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. супярэ́чнасць супярэ́чнасці
Р. супярэ́чнасці супярэ́чнасцей
супярэ́чнасцяў
Д. супярэ́чнасці супярэ́чнасцям
В. супярэ́чнасць супярэ́чнасці
Т. супярэ́чнасцю супярэ́чнасцямі
М. супярэ́чнасці супярэ́чнасцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

супярэ́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. супярэ́чнік супярэ́чнікі
Р. супярэ́чніка супярэ́чнікаў
Д. супярэ́чніку супярэ́чнікам
В. супярэ́чніка супярэ́чнікаў
Т. супярэ́чнікам супярэ́чнікамі
М. супярэ́чніку супярэ́чніках

Крыніцы: piskunou2012.

супярэ́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. супярэ́чніца супярэ́чніцы
Р. супярэ́чніцы супярэ́чніц
Д. супярэ́чніцы супярэ́чніцам
В. супярэ́чніцу супярэ́чніц
Т. супярэ́чніцай
супярэ́чніцаю		 супярэ́чніцамі
М. супярэ́чніцы супярэ́чніцах

Крыніцы: piskunou2012.

супярэ́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супярэ́чны супярэ́чная супярэ́чнае супярэ́чныя
Р. супярэ́чнага супярэ́чнай
супярэ́чнае		 супярэ́чнага супярэ́чных
Д. супярэ́чнаму супярэ́чнай супярэ́чнаму супярэ́чным
В. супярэ́чны (неадуш.)
супярэ́чнага (адуш.)		 супярэ́чную супярэ́чнае супярэ́чныя (неадуш.)
супярэ́чных (адуш.)
Т. супярэ́чным супярэ́чнай
супярэ́чнаю		 супярэ́чным супярэ́чнымі
М. супярэ́чным супярэ́чнай супярэ́чным супярэ́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

супярэ́чыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. супярэ́чу супярэ́чым
2-я ас. супярэ́чыш супярэ́чыце
3-я ас. супярэ́чыць супярэ́чаць
Прошлы час
м. супярэ́чыў супярэ́чылі
ж. супярэ́чыла
н. супярэ́чыла
Загадны лад
2-я ас. супярэ́ч супярэ́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час супярэ́чачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

супясча́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супясча́ны супясча́ная супясча́нае супясча́ныя
Р. супясча́нага супясча́най
супясча́нае		 супясча́нага супясча́ных
Д. супясча́наму супясча́най супясча́наму супясча́ным
В. супясча́ны (неадуш.)
супясча́нага (адуш.)		 супясча́ную супясча́нае супясча́ныя (неадуш.)
супясча́ных (адуш.)
Т. супясча́ным супясча́най
супясча́наю		 супясча́ным супясча́нымі
М. супясча́ным супясча́най супясча́ным супясча́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.