супярэ́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. супярэ́чнік супярэ́чнікі
Р. супярэ́чніка супярэ́чнікаў
Д. супярэ́чніку супярэ́чнікам
В. супярэ́чніка супярэ́чнікаў
Т. супярэ́чнікам супярэ́чнікамі
М. супярэ́чніку супярэ́чніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)