Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

запі́начка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. запі́начка запі́начкі
Р. запі́начкі запі́начак
Д. запі́начцы запі́начкам
В. запі́начку запі́начкі
Т. запі́начкай
запі́начкаю
запі́начкамі
М. запі́начцы запі́начках

Крыніцы: piskunou2012.

запіна́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. запіна́шка запіна́шкі
Р. запіна́шкі запіна́шак
Д. запіна́шцы запіна́шкам
В. запіна́шку запіна́шкі
Т. запіна́шкай
запіна́шкаю
запіна́шкамі
М. запіна́шцы запіна́шках

Крыніцы: piskunou2012.

за́пінка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. за́пінка за́пінкі
Р. за́пінкі за́пінак
Д. за́пінцы за́пінкам
В. за́пінку за́пінкі
Т. за́пінкай
за́пінкаю
за́пінкамі
М. за́пінцы за́пінках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

запі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. запі́нка запі́нкі
Р. запі́нкі запі́нак
Д. запі́нцы запі́нкам
В. запі́нку запі́нкі
Т. запі́нкай
запі́нкаю
запі́нкамі
М. запі́нцы запі́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

за́пінкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. за́пінкавы за́пінкавая за́пінкавае за́пінкавыя
Р. за́пінкавага за́пінкавай
за́пінкавае
за́пінкавага за́пінкавых
Д. за́пінкаваму за́пінкавай за́пінкаваму за́пінкавым
В. за́пінкавы (неадуш.)
за́пінкавага (адуш.)
за́пінкавую за́пінкавае за́пінкавыя (неадуш.)
за́пінкавых (адуш.)
Т. за́пінкавым за́пінкавай
за́пінкаваю
за́пінкавым за́пінкавымі
М. за́пінкавым за́пінкавай за́пінкавым за́пінкавых

Крыніцы: piskunou2012.

запі́нькаць

‘пачаць пінькаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. запі́нькае запі́нькаюць
Прошлы час
м. запі́нькаў запі́нькалі
ж. запі́нькала
н. запі́нькала
Дзеепрыслоўе
прош. час запі́нькаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

запіра́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запіра́льны запіра́льная запіра́льнае запіра́льныя
Р. запіра́льнага запіра́льнай
запіра́льнае
запіра́льнага запіра́льных
Д. запіра́льнаму запіра́льнай запіра́льнаму запіра́льным
В. запіра́льны (неадуш.)
запіра́льнага (адуш.)
запіра́льную запіра́льнае запіра́льныя (неадуш.)
запіра́льных (адуш.)
Т. запіра́льным запіра́льнай
запіра́льнаю
запіра́льным запіра́льнымі
М. запіра́льным запіра́льнай запіра́льным запіра́льных

Крыніцы: piskunou2012.

запіра́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. запіра́нне
Р. запіра́ння
Д. запіра́нню
В. запіра́нне
Т. запіра́ннем
М. запіра́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

запіра́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. запіра́юся запіра́емся
2-я ас. запіра́ешся запіра́ецеся
3-я ас. запіра́ецца запіра́юцца
Прошлы час
м. запіра́ўся запіра́ліся
ж. запіра́лася
н. запіра́лася
Загадны лад
2-я ас. запіра́йся запіра́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час запіра́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

запіра́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. запіра́ю запіра́ем
2-я ас. запіра́еш запіра́еце
3-я ас. запіра́е запіра́юць
Прошлы час
м. запіра́ў запіра́лі
ж. запіра́ла
н. запіра́ла
Загадны лад
2-я ас. запіра́й запіра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час запіра́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.