Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

заго́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заго́нны заго́нная заго́ннае заго́нныя
Р. заго́ннага заго́ннай
заго́ннае		 заго́ннага заго́нных
Д. заго́ннаму заго́ннай заго́ннаму заго́нным
В. заго́нны (неадуш.)
заго́ннага (адуш.)		 заго́нную заго́ннае заго́нныя (неадуш.)
заго́нных (адуш.)
Т. заго́нным заго́ннай
заго́ннаю		 заго́нным заго́ннымі
М. заго́нным заго́ннай заго́нным заго́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

заго́нчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. заго́нчык заго́нчыкі
Р. заго́нчыка заго́нчыкаў
Д. заго́нчыку заго́нчыкам
В. заго́нчык заго́нчыкі
Т. заго́нчыкам заго́нчыкамі
М. заго́нчыку заго́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

заго́ншчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. заго́ншчык заго́ншчыкі
Р. заго́ншчыка заго́ншчыкаў
Д. заго́ншчыку заго́ншчыкам
В. заго́ншчыка заго́ншчыкаў
Т. заго́ншчыкам заго́ншчыкамі
М. заго́ншчыку заго́ншчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заго́ншчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заго́ншчыцкі заго́ншчыцкая заго́ншчыцкае заго́ншчыцкія
Р. заго́ншчыцкага заго́ншчыцкай
заго́ншчыцкае		 заго́ншчыцкага заго́ншчыцкіх
Д. заго́ншчыцкаму заго́ншчыцкай заго́ншчыцкаму заго́ншчыцкім
В. заго́ншчыцкі
заго́ншчыцкага		 заго́ншчыцкую заго́ншчыцкае заго́ншчыцкія
заго́ншчыцкіх
Т. заго́ншчыцкім заго́ншчыцкай
заго́ншчыцкаю		 заго́ншчыцкім заго́ншчыцкімі
М. заго́ншчыцкім заго́ншчыцкай заго́ншчыцкім заго́ншчыцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

заго́паць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заго́паю заго́паем
2-я ас. заго́паеш заго́паеце
3-я ас. заго́пае заго́паюць
Прошлы час
м. заго́паў заго́палі
ж. заго́пала
н. заго́пала
Загадны лад
2-я ас. заго́пай заго́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час заго́паўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Заго́ранка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Заго́ранка
Р. Заго́ранкі
Д. Заго́ранцы
В. Заго́ранку
Т. Заго́ранкай
Заго́ранкаю
М. Заго́ранцы

Заго́рбашша

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Заго́рбашша
Р. Заго́рбашша
Д. Заго́рбашшу
В. Заго́рбашша
Т. Заго́рбашшам
М. Заго́рбашшы

заго́р’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. заго́р’е заго́р’і
Р. заго́р’я заго́р’яў
Д. заго́р’ю заго́р’ям
В. заго́р’е заго́р’і
Т. заго́р’ем заго́р’ямі
М. заго́р’і заго́р’ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Заго́р’е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Заго́р’е
Р. Заго́р’я
Д. Заго́р’ю
В. Заго́р’е
Т. Заго́р’ем
М. Заго́р’і

заго́рка

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
заго́рка - -

Крыніцы: piskunou2012.