Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

армяні́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

армяні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

армя́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

армя́нска-ру́скі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	армя́нска-ру́скі	армя́нска-ру́ская	армя́нска-ру́скае	армя́нска-ру́скія
Р.	армя́нска-ру́скага	армя́нска-ру́скай армя́нска-ру́скае	армя́нска-ру́скага	армя́нска-ру́скіх
Д.	армя́нска-ру́скаму	армя́нска-ру́скай	армя́нска-ру́скаму	армя́нска-ру́скім
В.	армя́нска-ру́скі (неадуш.) армя́нска-ру́скага (адуш.)	армя́нска-ру́скую	армя́нска-ру́скае	армя́нска-ру́скія (неадуш.) армя́нска-ру́скіх (адуш.)
Т.	армя́нска-ру́скім	армя́нска-ру́скай армя́нска-ру́скаю	армя́нска-ру́скім	армя́нска-ру́скімі
М.	армя́нска-ру́скім	армя́нска-ру́скай	армя́нска-ру́скім	армя́нска-ру́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

армя́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	армя́нскі	армя́нская	армя́нскае	армя́нскія
Р.	армя́нскага	армя́нскай армя́нскае	армя́нскага	армя́нскіх
Д.	армя́нскаму	армя́нскай	армя́нскаму	армя́нскім
В.	армя́нскі (неадуш.) армя́нскага (адуш.)	армя́нскую	армя́нскае	армя́нскія (неадуш.) армя́нскіх (адуш.)
Т.	армя́нскім	армя́нскай армя́нскаю	армя́нскім	армя́нскімі
М.	армя́нскім	армя́нскай	армя́нскім	армя́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

армя́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	армя́чны	армя́чная	армя́чнае	армя́чныя
Р.	армя́чнага	армя́чнай армя́чнае	армя́чнага	армя́чных
Д.	армя́чнаму	армя́чнай	армя́чнаму	армя́чным
В.	армя́чны (неадуш.) армя́чнага (адуш.)	армя́чную	армя́чнае	армя́чныя (неадуш.) армя́чных (адуш.)
Т.	армя́чным	армя́чнай армя́чнаю	армя́чным	армя́чнымі
М.	армя́чным	армя́чнай	армя́чным	армя́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арна́мент

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арнаментава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

арнаментава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	арнаментава́ны	арнаментава́ная	арнаментава́нае	арнаментава́ныя
Р.	арнаментава́нага	арнаментава́най арнаментава́нае	арнаментава́нага	арнаментава́ных
Д.	арнаментава́наму	арнаментава́най	арнаментава́наму	арнаментава́ным
В.	арнаментава́ны (неадуш.) арнаментава́нага (адуш.)	арнаментава́ную	арнаментава́нае	арнаментава́ныя (неадуш.) арнаментава́ных (адуш.)
Т.	арнаментава́ным	арнаментава́най арнаментава́наю	арнаментава́ным	арнаментава́нымі
М.	арнаментава́ным	арнаментава́най	арнаментава́ным	арнаментава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

арнаментава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	арнаментава́ны	арнаментава́ная	арнаментава́нае	арнаментава́ныя
Р.	арнаментава́нага	арнаментава́най арнаментава́нае	арнаментава́нага	арнаментава́ных
Д.	арнаментава́наму	арнаментава́най	арнаментава́наму	арнаментава́ным
В.	арнаментава́ны (неадуш.) арнаментава́нага (адуш.)	арнаментава́ную	арнаментава́нае	арнаментава́ныя (неадуш.) арнаментава́ных (адуш.)
Т.	арнаментава́ным	арнаментава́най арнаментава́наю	арнаментава́ным	арнаментава́нымі
М.	арнаментава́ным	арнаментава́най	арнаментава́ным	арнаментава́ных

Кароткая форма: арнаментава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum