карбу́нкул
‘каштоўны камень’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
карбу́нкул |
карбу́нкулы |
Р. |
карбу́нкулу |
карбу́нкулаў |
Д. |
карбу́нкулу |
карбу́нкулам |
В. |
карбу́нкул |
карбу́нкулы |
Т. |
карбу́нкулам |
карбу́нкуламі |
М. |
карбу́нкуле |
карбу́нкулах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
карбункулё́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
карбункулё́з |
Р. |
карбункулё́зу |
Д. |
карбункулё́зу |
В. |
карбункулё́з |
Т. |
карбункулё́зам |
М. |
карбункулё́зе |
Крыніцы:
piskunou2012.
карбункулё́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
карбункулё́зны |
карбункулё́зная |
карбункулё́знае |
карбункулё́зныя |
Р. |
карбункулё́знага |
карбункулё́знай карбункулё́знае |
карбункулё́знага |
карбункулё́зных |
Д. |
карбункулё́знаму |
карбункулё́знай |
карбункулё́знаму |
карбункулё́зным |
В. |
карбункулё́зны (неадуш.) карбункулё́знага (адуш.) |
карбункулё́зную |
карбункулё́знае |
карбункулё́зныя (неадуш.) карбункулё́зных (адуш.) |
Т. |
карбункулё́зным |
карбункулё́знай карбункулё́знаю |
карбункулё́зным |
карбункулё́знымі |
М. |
карбункулё́зным |
карбункулё́знай |
карбункулё́зным |
карбункулё́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
карбюрава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
карбюрава́ны |
карбюрава́ная |
карбюрава́нае |
карбюрава́ныя |
Р. |
карбюрава́нага |
карбюрава́най карбюрава́нае |
карбюрава́нага |
карбюрава́ных |
Д. |
карбюрава́наму |
карбюрава́най |
карбюрава́наму |
карбюрава́ным |
В. |
карбюрава́ны (неадуш.) карбюрава́нага (адуш.) |
карбюрава́ную |
карбюрава́нае |
карбюрава́ныя (неадуш.) карбюрава́ных (адуш.) |
Т. |
карбюрава́ным |
карбюрава́най карбюрава́наю |
карбюрава́ным |
карбюрава́нымі |
М. |
карбюрава́ным |
карбюрава́най |
карбюрава́ным |
карбюрава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
карбюрава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
карбюрава́ны |
карбюрава́ная |
карбюрава́нае |
карбюрава́ныя |
Р. |
карбюрава́нага |
карбюрава́най карбюрава́нае |
карбюрава́нага |
карбюрава́ных |
Д. |
карбюрава́наму |
карбюрава́най |
карбюрава́наму |
карбюрава́ным |
В. |
карбюрава́ны (неадуш.) карбюрава́нага (адуш.) |
карбюрава́ную |
карбюрава́нае |
карбюрава́ныя (неадуш.) карбюрава́ных (адуш.) |
Т. |
карбюрава́ным |
карбюрава́най карбюрава́наю |
карбюрава́ным |
карбюрава́нымі |
М. |
карбюрава́ным |
карбюрава́най |
карбюрава́ным |
карбюрава́ных |
Кароткая форма: карбюрава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
карбюрава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
карбюрава́ны |
карбюрава́ная |
карбюрава́нае |
карбюрава́ныя |
Р. |
карбюрава́нага |
карбюрава́най карбюрава́нае |
карбюрава́нага |
карбюрава́ных |
Д. |
карбюрава́наму |
карбюрава́най |
карбюрава́наму |
карбюрава́ным |
В. |
карбюрава́ны (неадуш.) карбюрава́нага (адуш.) |
карбюрава́ную |
карбюрава́нае |
карбюрава́ныя (неадуш.) карбюрава́ных (адуш.) |
Т. |
карбюрава́ным |
карбюрава́най карбюрава́наю |
карбюрава́ным |
карбюрава́нымі |
М. |
карбюрава́ным |
карбюрава́най |
карбюрава́ным |
карбюрава́ных |
Кароткая форма: карбюрава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
карбюрава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
карбюру́ецца |
карбюру́юцца |
Прошлы час |
м. |
карбюрава́ўся |
карбюрава́ліся |
ж. |
карбюрава́лася |
н. |
карбюрава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
карбюрава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
карбюру́ю |
карбюру́ем |
2-я ас. |
карбюру́еш |
карбюру́еце |
3-я ас. |
карбюру́е |
карбюру́юць |
Прошлы час |
м. |
карбюрава́ў |
карбюрава́лі |
ж. |
карбюрава́ла |
н. |
карбюрава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
карбюру́й |
карбюру́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
карбюру́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
карбюрава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
карбюру́ю |
карбюру́ем |
2-я ас. |
карбюру́еш |
карбюру́еце |
3-я ас. |
карбюру́е |
карбюру́юць |
Прошлы час |
м. |
карбюрава́ў |
карбюрава́лі |
ж. |
карбюрава́ла |
н. |
карбюрава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
карбюру́й |
карбюру́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
карбюрава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
карбюра́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
карбюра́тар |
карбюра́тары |
Р. |
карбюра́тара |
карбюра́тараў |
Д. |
карбюра́тару |
карбюра́тарам |
В. |
карбюра́тар |
карбюра́тары |
Т. |
карбюра́тарам |
карбюра́тарамі |
М. |
карбюра́тары |
карбюра́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.