карбу́нкул

‘каштоўны камень’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карбу́нкул карбу́нкулы
Р. карбу́нкулу карбу́нкулаў
Д. карбу́нкулу карбу́нкулам
В. карбу́нкул карбу́нкулы
Т. карбу́нкулам карбу́нкуламі
М. карбу́нкуле карбу́нкулах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)