Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

забо́мкаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. забо́мкаю забо́мкаем
2-я ас. забо́мкаеш забо́мкаеце
3-я ас. забо́мкае забо́мкаюць
Прошлы час
м. забо́мкаў забо́мкалі
ж. забо́мкала
н. забо́мкала
Загадны лад
2-я ас. забо́мкай забо́мкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час забо́мкаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

забо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. забо́р забо́ры
Р. забо́ру забо́раў
Д. забо́ру забо́рам
В. забо́р забо́ры
Т. забо́рам забо́рамі
М. забо́ры забо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Забо́раўна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Забо́раўна
Р. Забо́раўна
Д. Забо́раўну
В. Забо́раўна
Т. Забо́раўнам
М. Забо́раўне

забо́р’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. забо́р’е
Р. забо́р’я
Д. забо́р’ю
В. забо́р’е
Т. забо́р’ем
М. забо́р’і

Крыніцы: piskunou2012.

Забо́р’е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Забо́р’е
Р. Забо́р’я
Д. Забо́р’ю
В. Забо́р’е
Т. Забо́р’ем
М. Забо́р’і

забо́рзды

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. забо́рзды забо́рздая забо́рздае забо́рздыя
Р. забо́рздага забо́рздай
забо́рздае		 забо́рздага забо́рздых
Д. забо́рздаму забо́рздай забо́рздаму забо́рздым
В. забо́рзды (неадуш.)
забо́рздага (адуш.)		 забо́рздую забо́рздае забо́рздыя (неадуш.)
забо́рздых (адуш.)
Т. забо́рздым забо́рздай
забо́рздаю		 забо́рздым забо́рздымі
М. забо́рздым забо́рздай забо́рздым забо́рздых

Крыніцы: piskunou2012.

забо́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. забо́рка забо́ркі
Р. забо́ркі забо́рак
Д. забо́рцы забо́ркам
В. забо́рку забо́ркі
Т. забо́ркай
забо́ркаю		 забо́ркамі
М. забо́рцы забо́рках

Крыніцы: piskunou2012.

Забо́рнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Забо́рнікі
Р. Забо́рнікаў
Д. Забо́рнікам
В. Забо́рнікі
Т. Забо́рнікамі
М. Забо́рніках

забо́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. забо́рны забо́рная забо́рнае забо́рныя
Р. забо́рнага забо́рнай
забо́рнае		 забо́рнага забо́рных
Д. забо́рнаму забо́рнай забо́рнаму забо́рным
В. забо́рны (неадуш.)
забо́рнага (адуш.)		 забо́рную забо́рнае забо́рныя (неадуш.)
забо́рных (адуш.)
Т. забо́рным забо́рнай
забо́рнаю		 забо́рным забо́рнымі
М. забо́рным забо́рнай забо́рным забо́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

забо́ртны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. забо́ртны забо́ртная забо́ртнае забо́ртныя
Р. забо́ртнага забо́ртнай
забо́ртнае		 забо́ртнага забо́ртных
Д. забо́ртнаму забо́ртнай забо́ртнаму забо́ртным
В. забо́ртны (неадуш.)
забо́ртнага (адуш.)		 забо́ртную забо́ртнае забо́ртныя (неадуш.)
забо́ртных (адуш.)
Т. забо́ртным забо́ртнай
забо́ртнаю		 забо́ртным забо́ртнымі
М. забо́ртным забо́ртнай забо́ртным забо́ртных

Крыніцы: piskunou2012.