усмо́ктаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
усмо́ктаны |
усмо́ктаная |
усмо́ктанае |
усмо́ктаныя |
| Р. |
усмо́ктанага |
усмо́ктанай |
усмо́ктанага |
усмо́ктаных |
| Д. |
усмо́ктанаму |
усмо́ктанай |
усмо́ктанаму |
усмо́ктаным |
| В. |
усмо́ктаны |
усмо́ктаную |
усмо́ктанае |
усмо́ктаныя усмо́ктаных |
| Т. |
усмо́ктаным |
усмо́ктанай усмо́ктанаю |
усмо́ктаным |
усмо́ктанымі |
| М. |
усмо́ктаным |
усмо́ктанай |
усмо́ктаным |
усмо́ктаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
усмо́ктаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
усмо́ктаны |
усмо́ктаная |
усмо́ктанае |
усмо́ктаныя |
| Р. |
усмо́ктанага |
усмо́ктанай |
усмо́ктанага |
усмо́ктаных |
| Д. |
усмо́ктанаму |
усмо́ктанай |
усмо́ктанаму |
усмо́ктаным |
| В. |
усмо́ктаны |
усмо́ктаную |
усмо́ктанае |
усмо́ктаныя усмо́ктаных |
| Т. |
усмо́ктаным |
усмо́ктанай усмо́ктанаю |
усмо́ктаным |
усмо́ктанымі |
| М. |
усмо́ктаным |
усмо́ктанай |
усмо́ктаным |
усмо́ктаных |
Кароткая форма: усмо́ктана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
усмо́ктвальнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
усмо́ктвальнасць |
| Р. |
усмо́ктвальнасці |
| Д. |
усмо́ктвальнасці |
| В. |
усмо́ктвальнасць |
| Т. |
усмо́ктвальнасцю |
| М. |
усмо́ктвальнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
усмо́ктвальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
усмо́ктвальнік |
усмо́ктвальнікі |
| Р. |
усмо́ктвальніка |
усмо́ктвальнікаў |
| Д. |
усмо́ктвальніку |
усмо́ктвальнікам |
| В. |
усмо́ктвальнік |
усмо́ктвальнікі |
| Т. |
усмо́ктвальнікам |
усмо́ктвальнікамі |
| М. |
усмо́ктвальніку |
усмо́ктвальніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
усмо́ктвальны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
усмо́ктвальны |
усмо́ктвальная |
усмо́ктвальнае |
усмо́ктвальныя |
| Р. |
усмо́ктвальнага |
усмо́ктвальнай усмо́ктвальнае |
усмо́ктвальнага |
усмо́ктвальных |
| Д. |
усмо́ктвальнаму |
усмо́ктвальнай |
усмо́ктвальнаму |
усмо́ктвальным |
| В. |
усмо́ктвальны (неадуш.) усмо́ктвальнага (адуш.) |
усмо́ктвальную |
усмо́ктвальнае |
усмо́ктвальныя (неадуш.) усмо́ктвальных (адуш.) |
| Т. |
усмо́ктвальным |
усмо́ктвальнай усмо́ктвальнаю |
усмо́ктвальным |
усмо́ктвальнымі |
| М. |
усмо́ктвальным |
усмо́ктвальнай |
усмо́ктвальным |
усмо́ктвальных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
усмо́ктванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
усмо́ктванне |
| Р. |
усмо́ктвання |
| Д. |
усмо́ктванню |
| В. |
усмо́ктванне |
| Т. |
усмо́ктваннем |
| М. |
усмо́ктванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
усмо́ктвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
усмо́ктваецца |
усмо́ктваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
усмо́ктваўся |
усмо́ктваліся |
| ж. |
усмо́ктвалася |
| н. |
усмо́ктвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
усмо́ктваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
усмо́ктваю |
усмо́ктваем |
| 2-я ас. |
усмо́ктваеш |
усмо́ктваеце |
| 3-я ас. |
усмо́ктвае |
усмо́ктваюць |
| Прошлы час |
| м. |
усмо́ктваў |
усмо́ктвалі |
| ж. |
усмо́ктвала |
| н. |
усмо́ктвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
усмо́ктвай |
усмо́ктвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
усмо́ктваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
усмо́лены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
усмо́лены |
усмо́леная |
усмо́ленае |
усмо́леныя |
| Р. |
усмо́ленага |
усмо́ленай усмо́ленае |
усмо́ленага |
усмо́леных |
| Д. |
усмо́ленаму |
усмо́ленай |
усмо́ленаму |
усмо́леным |
| В. |
усмо́лены (неадуш.) усмо́ленага (адуш.) |
усмо́леную |
усмо́ленае |
усмо́леныя (неадуш.) усмо́леных (адуш.) |
| Т. |
усмо́леным |
усмо́ленай усмо́ленаю |
усмо́леным |
усмо́ленымі |
| М. |
усмо́леным |
усмо́ленай |
усмо́леным |
усмо́леных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
усмо́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
усмо́лены |
усмо́леная |
усмо́ленае |
усмо́леныя |
| Р. |
усмо́ленага |
усмо́ленай усмо́ленае |
усмо́ленага |
усмо́леных |
| Д. |
усмо́ленаму |
усмо́ленай |
усмо́ленаму |
усмо́леным |
| В. |
усмо́лены (неадуш.) усмо́ленага (адуш.) |
усмо́леную |
усмо́ленае |
усмо́леныя (неадуш.) усмо́леных (адуш.) |
| Т. |
усмо́леным |
усмо́ленай усмо́ленаю |
усмо́леным |
усмо́ленымі |
| М. |
усмо́леным |
усмо́ленай |
усмо́леным |
усмо́леных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.