перабудо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перабудо́ўваю |
перабудо́ўваем |
| 2-я ас. |
перабудо́ўваеш |
перабудо́ўваеце |
| 3-я ас. |
перабудо́ўвае |
перабудо́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
перабудо́ўваў |
перабудо́ўвалі |
| ж. |
перабудо́ўвала |
| н. |
перабудо́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перабудо́ўвай |
перабудо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
перабудо́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
перабудо́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перабудо́ўчы |
перабудо́ўчая |
перабудо́ўчае |
перабудо́ўчыя |
| Р. |
перабудо́ўчага |
перабудо́ўчай перабудо́ўчае |
перабудо́ўчага |
перабудо́ўчых |
| Д. |
перабудо́ўчаму |
перабудо́ўчай |
перабудо́ўчаму |
перабудо́ўчым |
| В. |
перабудо́ўчы (неадуш.) перабудо́ўчага (адуш.) |
перабудо́ўчую |
перабудо́ўчае |
перабудо́ўчыя (неадуш.) перабудо́ўчых (адуш.) |
| Т. |
перабудо́ўчым |
перабудо́ўчай перабудо́ўчаю |
перабудо́ўчым |
перабудо́ўчымі |
| М. |
перабудо́ўчым |
перабудо́ўчай |
перабудо́ўчым |
перабудо́ўчых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
перабудо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перабудо́ўшчык |
перабудо́ўшчыкі |
| Р. |
перабудо́ўшчыка |
перабудо́ўшчыкаў |
| Д. |
перабудо́ўшчыку |
перабудо́ўшчыкам |
| В. |
перабудо́ўшчыка |
перабудо́ўшчыкаў |
| Т. |
перабудо́ўшчыкам |
перабудо́ўшчыкамі |
| М. |
перабудо́ўшчыку |
перабудо́ўшчыках |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
перабузава́ць
‘папсаваць, патрапаць усё, многае’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перабузу́ю |
перабузу́ем |
| 2-я ас. |
перабузу́еш |
перабузу́еце |
| 3-я ас. |
перабузу́е |
перабузу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
перабузава́ў |
перабузава́лі |
| ж. |
перабузава́ла |
| н. |
перабузава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перабузу́й |
перабузу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перабузава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
перабу́йніваць
‘рабіць што-небудзь буйнейшым за належнае (перабуйніваць клёцкі)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перабу́йніваю |
перабу́йніваем |
| 2-я ас. |
перабу́йніваеш |
перабу́йніваеце |
| 3-я ас. |
перабу́йнівае |
перабу́йніваюць |
| Прошлы час |
| м. |
перабу́йніваў |
перабу́йнівалі |
| ж. |
перабу́йнівала |
| н. |
перабу́йнівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перабу́йнівай |
перабу́йнівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
перабу́йніваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
перабуйні́ць
‘зрабіць што-небудзь буйнейшым за належнае (перабуйніць клёцкі)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перабуйню́ |
перабуйні́м |
| 2-я ас. |
перабуйні́ш |
перабуйніце́ |
| 3-я ас. |
перабуйні́ць |
перабуйня́ць |
| Прошлы час |
| м. |
перабуйні́ў |
перабуйні́лі |
| ж. |
перабуйні́ла |
| н. |
перабуйні́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перабуйні́ |
перабуйні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перабуйні́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
перабуйні́ць
‘зрабіць што-небудзь буйнейшым за належнае (перабуйніць клёцкі)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перабуйню́ |
перабу́йнім |
| 2-я ас. |
перабу́йніш |
перабу́йніце |
| 3-я ас. |
перабу́йніць |
перабу́йняць |
| Прошлы час |
| м. |
перабуйні́ў |
перабуйні́лі |
| ж. |
перабуйні́ла |
| н. |
перабуйні́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перабуйні́ |
перабуйні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перабуйні́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
перабунтава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перабунтава́ны |
перабунтава́ная |
перабунтава́нае |
перабунтава́ныя |
| Р. |
перабунтава́нага |
перабунтава́най перабунтава́нае |
перабунтава́нага |
перабунтава́ных |
| Д. |
перабунтава́наму |
перабунтава́най |
перабунтава́наму |
перабунтава́ным |
| В. |
перабунтава́ны (неадуш.) перабунтава́нага (адуш.) |
перабунтава́ную |
перабунтава́нае |
перабунтава́ныя (неадуш.) перабунтава́ных (адуш.) |
| Т. |
перабунтава́ным |
перабунтава́най перабунтава́наю |
перабунтава́ным |
перабунтава́нымі |
| М. |
перабунтава́ным |
перабунтава́най |
перабунтава́ным |
перабунтава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
перабунтава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перабунту́юся |
перабунту́емся |
| 2-я ас. |
перабунту́ешся |
перабунту́ецеся |
| 3-я ас. |
перабунту́ецца |
перабунту́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
перабунтава́ўся |
перабунтава́ліся |
| ж. |
перабунтава́лася |
| н. |
перабунтава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перабунту́йся |
перабунту́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перабунтава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.