перабуйні́ць

‘зрабіць што-небудзь буйнейшым за належнае (перабуйніць клёцкі)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перабуйню́ перабуйні́м
2-я ас. перабуйні́ш перабуйніце́
3-я ас. перабуйні́ць перабуйня́ць
Прошлы час
м. перабуйні́ў перабуйні́лі
ж. перабуйні́ла
н. перабуйні́ла
Загадны лад
2-я ас. перабуйні́ перабуйні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перабуйні́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)