перабуйні́ць

‘зрабіць што-небудзь буйнейшым за належнае (перабуйніць клёцкі)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перабуйню́ перабу́йнім
2-я ас. перабу́йніш перабу́йніце
3-я ас. перабу́йніць перабу́йняць
Прошлы час
м. перабуйні́ў перабуйні́лі
ж. перабуйні́ла
н. перабуйні́ла
Загадны лад
2-я ас. перабуйні́ перабуйні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перабуйні́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)